Η πιθανότητα για ζωή στον Αρη βρίσκεται αντιμέτωπη με τον κριτική και κερδίζει την επιστημονική υποστήριξη.

Από σελίδα της NASA και του BBC 27-Φεβρουαρίου-2001

Επιστήμονες από διάφορες χώρες παρουσίασαν τα αποτελέσματα μιας διάσημης έρευνας, που ξεκίνησε το 1996, και που αυτή θεωρεί ότι υπάρχουν "σημαντικά αποδεικτικά στοιχεία" ότι τα βακτηρίδια έζησαν κάποτε στον Άρη.

Η διεθνής αυτή επιστημονική ομάδα παρουσίασε συγκλονιστικές αποδείξεις ότι στους κρυστάλλους μαγνητίτη, οι οποίοι εμπεριέχονται εντός του γνωστού αρειανού μετεωρίτη ALH84001 που βρέθηκε στην περιοχή Αλεν Χιλς της Ανταρκτικής το 1984, εντοπίστηκε αρχέγονη μικροβιολογική μορφή ζωής. Οι ερευνητές που είχαν μπερδέψει τον κόσμο το 1996 με την ανακοίνωση ότι ένας Αρειανός μετεωρίτης περιείχε τα στοιχεία για αρχαία ζωή στον κόκκινο πλανήτη, έχουν απελευθερώσει νέα στοιχεία που ενισχύουν την αρχική υπόθεσή τους και μετριάζουν πολλές από τις κριτικές που έγιναν στο πρώτο έγγραφο.

Σε αυτό το πιό πρόσφατο έγγραφο, που δημοσιεύεται στο επιστημονικό περιοδικό Precambrian Research στις 17 Φεβρ.,  εξετάστηκαν δύο πρόσθετοι Αρειανοί μετεωρίτες - ο Nakhla και Shergotty, που είναι 1.3 δισικεταμμυρίων και 165 έως 175 εκατομμυρίων ετών, αντίστοιχα. Και οι δύο νεώτεροι μετεωρίτες παρουσίασαν τα ίδια στοιχεία των μικρο-απολιθωμάτων και άλλα υπολείμματα της πρώιμης ζωής με τον αρχικό μετεωρίτη, τον ALH84001  που είναι 4.5 δισεκατομμυρίων ετών.

"Εάν τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα που παρατηρήθηκαν στους δύο νεώτερους Αρειανούς μετεωρίτες επιβεβαιωθούν ότι έχουν μια βιογονική προέλευση, η ζωή μπορεί να είχε υπάρξει στον Άρη από 3.9 δισεκατομμύρια έτη έως πρόσφατα 165 έως 175 εκατομμύρια έτη πριν," είπε ο Everett Κ. Gibson, ένας γεωχημικός στο διαστημικό κέντρο Johnson της NASA στο Χιούστον και ο κύριος συντάκτης του εγγράφου.

Μακριές αλυσίδες των πολύ μικρών σφαιριδίων που βρίσκονται στους δύο νεώτερους μετεωρίτες είναι αρκετά παρόμοιες με εκείνες που φαίνονται σε δείγματα, που περιέχουν βακτηρίδια, βαθειά κάτω από τη γήινη επιφάνεια, στην περιοχή Columbia River Basalts στην ανατολική Ουάσιγκτον. Εάν αυτές οι δομές που μοιάζουν με σφαίρες είναι ή όχι αληθινά βιολογικά σημάδια, πρέπει  ακόμα να καθοριστεί, αλλά το γεγονός ότι ενσωματώνονται μέσα στους πηλούς ή καλύπτονται από πηλό που είναι σαφώς Αρειανής προέλευσης, δηλώνει πως αυτές οι δομές επίσης διαμορφώθηκαν στον Άρη.

Οι μελέτες που χρησιμοποιούν ένα ηλεκτρονικό μικροσκόπιο έχουν παράσχει περαιτέρω στοιχεία των απολιθωμάτων στον αρχικό Αρειανό μετεωρίτη, ALH84001. Αυτά τα στοιχεία είναι υπό μορφή μικροσκοπικών κρυστάλλων μαγνητίτη, ίδιων με εκείνων που χρησιμοποιούνται από τα υδάτινα βακτηρίδια στη Γη ως πυξίδες για να βρούν τροφή και ενέργεια.

"Οι αλυσίδες που ανακαλύψαμε είναι βιολογικής προέλευσης και κατάφεραν να αντέξουν στο χρόνο ακόμα και μετά την αποσύνθεση των ίδιων των βακτηρίων" δήλωσε ο Dr Imre Friedmann της Nasa, στο Ames Research Centerένας, ειδικός στους μικροοργανισμούς «εξωγήινης» προέλευσης. "Τέτοιες αλυσίδες μαγνητιτών θα κατέρρεαν σχεδόν αμέσως εξαιτίας των μαγνητικών τους δυνάμεων, εάν στο εσωτερικό δεν υπήρχε κάποια οργανική ύλη να τις συγκρατήσει".

"Το γεγονός ότι ένας μικρός μετεωρίτης βάρους 1,8 κιλών από άλλον πλανήτη περιέχει τόσο μεγάλο αριθμό αρχέγονων βακτηρίων μας κάνει να πιστεύουμε πως τέτοια μορφή ζωής ήταν ευρέως εξαπλωμένη πάνω στην επιφάνειά του» συνέχισε ο Friedmann. "Το επόμενό μας βήμα είναι να ανακαλύψουμε τους ίδιους τους μικροοργανισμούς".

Ο μαγνητίτης (Fe₃O₄) παράγεται με ανόργανο τρόπο στη Γη, αλλά οι κρύσταλλοι του μαγνητίτη που παράγονται από τα μαγνητοτακτικά βακτηρίδια είναι διαφορετικά - είναι χημικώς καθαρά και χωρίς σφάλματα, με ένα ευδιάκριτο μέγεθος και μορφή. Τα μαγνητοτακτικά βακτηρίδια διευθετούν αυτούς τους   κρυστάλλους μαγνητίτη σε αλυσίδες μέσα τα κύτταρά τους.

Οι πρόσθετες μελέτες έδειξαν ότι μια ουσιαστική μερίδα των υδρογονανθράκων που βρίσκονται στους μετεωρίτες ήταν σε αυτούς όταν άφησαν τον Άρη και δεν είναι το αποτέλεσμα μιας επίγειας μόλυνσης. Υπάρχουν επίσης ισχυρά στοιχεία ότι τα περισσότερα από τα ανθρακικά άλατα και στους τρεις μετεωρίτες διαμορφώθηκαν σε μία εποχή που ο Άρης ήταν θερμότερος και υγρότερος - ένα περιβάλλον πολύ πιό συμβατό προς τη ζωή από το τρέχον περιβάλλον της επιφάνειας του Άρη.

Η επίγεια μόλυνση των εξωγήινων δειγμάτων είναι ένα ζήτημα όχι μόνο με αυτούς τους μετεωρίτες, σύμφωνα με τους συντάκτες, αλλά ένα θέμα που μελετάται σε σχέση με τη μελλοντική επιστροφή των Αρειανών δειγμάτων στη Γη. "Είναι σαφές ότι πρέπει να καταλάβουμε καλύτερα τα βιολογικά σημάδια (υπογραφές) των επίγειων και εξωγήινων δειγμάτων έτσι ώστε όταν έλθουν πίσω τελικά τα Αρειανά δείγματα στη Γη, να μπορούμε να καθορίσουμε την παρουσία ή την απουσία της ζωής με τη βεβαιότητα," είπε ο Gibson. "Εντούτοις, εάν υπάρχει νερό κάτω από την Αρειανή επιφάνεια, γιατί δεν θα ήταν η ζωή παρούσα σήμερα στον Άρη; "

Ο μετεωρίτης σε αυτήν την μελέτη - γνωστός ως ALH84001  όταν βρέθηκε στην Ανταρκτική το 1984, κανένας δεν είχε συνειδητοποιήσει τότε ότι ήταν ένας Αρειανός μετεωρίτης έως το 1993. Τώρα υπάρχουν 15 μετεωρίτες που θεωρούνται ότι είναι Αρειανής προέλευσης,

Aυτή η εργασία, χρηματοδοτήθηκε από το πρόγραμμα Exobiology της NASA και το ίδρυμα Astrobiology της NASA. Για για πιό τεχνική συζήτηση αυτού του εγγράφου δείτε τον ακόλουθο ιστοχώρο: http://ares.jsc.nasa.gov/astrobiology/biomarkers/recentnews.html