|
|
Η σκεπτικιστική αναζήτηση Ozpa
|
|
Αλλά υπήρχαν πολλές και επίμονες ερωτήσεις για το πώς να διεξαγάγουν οι ερευνητές μια αναζήτηση, την εποχή του προγράμματος SETI μετά το πρώτο ozma στις Ηνωμένες Πολιτείες. Τόσες πολλές έτσι ώστε ο επικεφαλής της αναζήτησης ο ίδιος ο G.L. Verschuur του NRAO, εξέφρασε σοβαρές αμφιβολίες για το σκοπό της επιχείρησης: "Είναι πεποίθηση δική μου", έγραψε σε ένα άρθρο περιγράφοντας το πρόγραμμα, "ότι οποιαδήποτε ανίχνευση του σήματος από έναν άλλο πολιτισμό θα είναι πιθανότατα τυχαία υπό την έννοια ότι θα πάρουμε σήματα που δεν θα σημαίνουν κάτι για μας. Για αυτόν τον λόγο είναι απίθανο. .. πως ένα μήκος κύματος περίπου 21 εκατ. είναι το μήκος κύματος στο οποίο πρέπει να ψάξουμε". Αυτές είναι πράγματι σοβαρές ανησυχίες, που προέρχονται από το ίδιο το πρόσωπο που επρόκειτο να διεξαγάγει την αναζήτηση. Εντούτοις, ο Verschuur προχώρησε με το πρόγραμμά του. Αυτό το νέο πρόγραμμα είχε συλληφθεί ως η άμεση συνέχεια του προγράμματος του 1960 του Drake, που ήταν βασισμένο, όπως και το Ozma, στην διάσκεψη της Green Bank της Δυτικής Βιρτζίνιας. Εκτιμώντας ότι ο Drake είχε ικανοποιηθεί με τη χρήση ενός ράδιο τηλεσκοπίου 85-ποδιών, ο Verschuur είχε τη χρήση ενός πιάτου των 300-ποδιών καθώς και ενός πιάτου των 140-ποδιών, αλλά χρησιμοποίησε επίσης ακόμη περισσότερο ευαίσθητο εξοπλισμό. Κατά τη διάρκεια του 1971 και του 1972 ο Verschuur προσανατόλισε τα όργανά του σε εννέα κοντινά αστέρια, συμπεριλαμβανομένων και αυτών που είχαν στοχευθεί από το πρόγραμμα Ozma, στη συχνότητα της γραμμής του υδρογόνου διορθωμένη λόγω μετατοπίσεων Doppler. Κατά κάποιον τρόπο το καινούργιο πρόγραμμα του Verschuur ήταν ένα βελτιωμένο "Ozma," αλλά από άλλες απόψεις ήταν ένα πολύ μικρότερο πρόγραμμα: εκτιμώντας ότι η ομάδα του Drake αφιέρωσε 150 ώρες για παρατηρήσεις μέσα σε τρεις μήνες, ο Verschuur και οι συνάδελφοί του αφιέρωσαν μόνο 13 ώρες παρατηρώντας μέσα σε χρονικό διάστημα δύο ετών. Εντούτοις οι ομοιότητες ήταν τέτοιες που η αναζήτηση του Verschuur έγινε γενικά γνωστή ως "Ozpa." Το πρόγραμμα Ozpa ακολουθήθηκε από μια μεγαλύτερη και πιο συνεχή αναζήτηση του NRAO που ονομάστηκε "Ozma ΙΙ". Το πρόγραμμα Ozma ΙΙ ερεύνησε 674 αστέρια πάνω από 500 ώρες μεταξύ 1972 και 1976, Κατά τη διάρκεια των επόμενων τριών δεκαετιών, ακολούθησαν πολλές αναζητήσεις. Οι περισσότερες από αυτές ήταν μικρές και το πεδίο τους ήταν περιορισμένο, ανάλογα με το διαθέσιμο χρόνο των τηλεσκοπίων στα παρατηρητήρια.  
 
|