Η άνυδρη ιστορία του κομήτη Wild 2

Πηγή: Discovery News, 4 Ιανουαρίου 2008

Ο κομήτης Wild 2 από τον οποίο η διαστημοσυσκευή Stardust πήρε κάποιο υλικό, μπορεί να έχει σχηματιστεί και να έχει περάσει ένα μεγάλο μέρος της ζωής του στο βαθύ ψύχος του ηλιακού συστήματος, αλλά περίπου το 10% του υλικού του προέρχεται από σωματίδια που σφυρηλατήθηκαν στο καυτό νέφος του αερίου και της σκόνης που περιέβαλε κάποτε τον ήλιο σε νηπιακή ηλικία.

Η ανακάλυψη είναι βασισμένη στην ανάλυση των αερίων που αποσπάστηκαν από κομμάτια των σωματιδίων του κομήτη, που επιστράφηκαν στη Γη πριν δύο χρόνια. Η σκόνη προήλθε προφανώς από το ηλιακό νεφέλωμα, όπου βομβαρδίστηκε με το βαριά ιονισμένα ήλιο και νέο προτού πεταχτεί πέρα από την τροχιά του Ποσειδώνα και ενσωματωθεί στο σώμα του κομήτη.

"Τα σωματίδια προήλθαν πιθανώς από την εποχή που το ηλιακό σύστημα μετρούσε λίγα εκατομμύρια χρόνια -- ή ακόμα και λιγότερο," είπε ο Robert Pepin, φυσικός στο πανεπιστήμιο της Μινεσότας και επικεφαλής συντάκτης μιας ανακοίνωσης για αυτή την ανακάλυψη στο Science.

"Αυτό θα συνέβη πριν περίπου 4,6 δισεκατομμύρια χρόνια. Εάν ο ήλιος μας θα ήταν 50 ετών, τότε τα σωματίδια γεννήθηκαν στις πρώτες τέσσερις ημέρες της ζωής του," πρόσθεσε.

Πώς όμως τα κομμάτια μεταφέρθηκαν εκατοντάδες εκατομμύρια χιλιόμετρα μακριά από τον τόπο γεννήσεώς τους είναι άγνωστο. Οι επιστήμονες θεωρούν ότι ο κομήτης Wild 2 σχηματίστηκε στην Ζώνη Kuiper, μια παγωμένη περιοχή που εκτείνεται στα μακρινά όρια του ηλιακού συστήματος.

Μια καλλιτεχνική εικόνα (αριστερά) του Stardust καθώς αντιμετωπίζει τον κομήτη Wild 2. Φαίνονται ανοικτά τα ηλιακά του πάνελ. Δεξιά η τροχιά του διαστημικού σκάφους πέρα από την τροχιά του Άρη

Το 1974 που πλησίασε τον Δία άλλαξε η τροχιά του, φτάνοντας έτσι στο εσωτερικό του ηλιακού συστήματος, όπου τελικά εκεί μπόρεσαν οι επιστήμονες να τον παρατηρήσουν. Ακολούθως προγραμμάτισαν την αποστολή Stardust για να φέρουν πίσω δείγματα του κομήτη. Το διαστημικό σκάφος πέταξε σε μια απόσταση 200 χιλιόμετρα μακριά από τον πυρήνα του κομήτη το 2004, παγιδεύοντας σωματίδια από το σώμα του με ένα υλικό, γνωστό ως αεροτζέλ.

Οι μετρήσεις έγιναν χρησιμοποιώντας πέντε διαφορετικές εξαγωγικές και αναλυτικές μεθόδους. Τα συμπεράσματα συγκρίθηκαν με άλλα υλικά εξωγήινης προέλευσης, όπως οι μικρομετρεωρίτες και τους διαπλανητικούς κόκκους της σκόνης.

"Μία από τις εκπλήξεις στα δείγματα που συλλέχθηκαν από ένα παγωμένο αντικείμενο που σχηματίστηκε, και, για ένα μεγάλο μέρος της ζωής του πέρασε στα εξωτερικά ψυχρά όρια του ηλιακού συστήματος, ήταν η ανακάλυψη ότι πολλά από τα ιδρυτικά σωματίδια του είναι πύρινα, που δείχνουν ότι έχουν υποβληθεί σε επεξεργασία σε πολύ υψηλές θερμοκρασίες, πιθανώς κοντά στον ήλιο πριν από τη μεταφορά τους στο εξωτερικό νεφέλωμα και την ενσωμάτωση τους στον κομήτη Wild 2," έγραψαν στην εργασία τους ο Pepin και οι συνάδελφοι του.

Οι επιστήμονες ενδιαφέρονται να μάθουν από τι αποτελούνται οι κομήτες, δεδομένου ότι θεωρούνται οι προμηθευτές των οργανικών μορίων και άλλων υλικών στους πλανήτες.

"Θέλουμε να βρούμε με τι έμοιαζε το ηλιακό μας σύστημα στα πολύ αρχικά του στάδια," τονίζει ο Pepin. "Εάν βρούμε τις αρχικές συνθήκες μπορούμε να πούμε τι συνέβη από τότε μέχρι και τώρα."