Ένας μόνο αστεροειδής εξαφάνισε τους δεινόσαυρους

Πηγή: Reuters, 1 Δεκεμβρίου 2006

Ένας μόνο γιγαντιαίος αστεροειδής χτύπησε τη Γη πριν 65 εκατομμύρια έτη, καταδικάζοντας σε εξαφάνιση τους δεινοσαύρους αλλά και πολλά άλλα είδη, ανακοίνωσαν επιστήμονες για να αντικρούσουν άλλες θεωρίες που υποστηρίζουν ότι πολλαπλάσιες επιδράσεις ήταν η αιτία της μαζικής εξαφάνισης.

Μια εξέταση που έγινε σε βραχώδη ιζήματα με τη βοήθεια γεωτρύπανου σε πέντε περιοχές, στο κατώτατο σημείο του Ατλαντικού Ωκεανού, υποστηρίζει έντονα την άποψη ότι ένα τεράστιο κομμάτι διαστημικού βράχου προκάλεσε τη μαζική εξάλειψη. Αυτό βρήκε μια ερευνητική ομάδα που καθοδηγήθηκε από τον καθηγητή της γεωλογίας Ken MacLeod από το πανεπιστήμιο Μισσούρι Κολούμπια. 

"Είναι ένα απολύτως απλό και ακριβές σενάριο για μία μόνο προσβολή", λέει ο MacLeod, τα συμπεράσματα του οποίου εμφανίζονται στο περιοδικό της Γεωλογικής Εταιρείας της Αμερικής. "Ήταν ένα ισχυρό κτύπημα που κανένας δεν είδε τον ερχομό του. Ένας πυροβολισμός και αυτό είναι μόνο που πρέπει να εξηγήσετε". 

Οι επιστήμονες θεωρούν ότι ένας αστεροειδής διαμέτρου περίπου 9,6 χιλιομέτρων έπεσε πάνω στη Γη πριν 65,5 εκατομμύρια έτη, στο τέλος της κρητιδικής περιόδου, στη Χερσόνησο Yucatan του Μεξικού δημιουργώντας έτσι τον κρατήρα Chicxulub πλάτους 176 χιλιομέτρων περίπου. 

Για να το θέσουμε απλά, ήταν μια κακή ημέρα για να ζει κάποιος στη γη. 

Η προσβολή προκάλεσε μια παγκόσμια περιβαλλοντική καταστροφή, πιστεύουν πολλοί επιστήμονες, αποβάλλοντας τεράστιες ποσότητες βράχου και σκόνης στον ουρανό, εξαπολύοντας γιγαντιαία τσουνάμι, προκαλώντας πυρκαγιές σε όλη τη Γη και αφήνοντας την τυλιγμένη στο σκοτάδι για χρόνια. 

Οι δεινόσαυροι, που ήταν κυρίαρχοι για 160 εκατομμύρια χρόνια, εξαφανίστηκαν. Ομοίως εξαφανίστηκαν και μεγάλα θαλάσσια ερπετά ή άλλα ερπετά που πετούσαν και που ήταν γνωστά ως πτερόσαυροι, οι αμμωνίτες που κατοικούσαν στις θάλασσες και πολλά είδη θαλάσσιου πλαγκτόν. Τα πουλιά υπέστησαν απώλειες αλλά τελικά επέζησαν. 

Ομοίως επέζησαν μικρά θηλαστικά γιατί τους βοήθησε ότι ήταν θερμά, προστατευμένα με γούνες για να κυριαρχήσουν τελικά στην ξηρά και έθεσαν τελικά το στάδιο για την άνοδο των ανθρώπινων όντων. 

Αποδεικτικά στοιχεία για καταστροφή μόνο από ένα αστεροειδή, υπό μορφή συντριμμιών από την πτώση που διασκορπίστηκαν σε όλη την υδρόγειο, περιέχονται στους βράχους που χρονολογούνται πριν από 65 εκατομμύρια έτη.

Στοιχεία στους βράχους 

Επιστήμονες πριν 26 χρόνια βρήκαν μια ζώνη ιριδίου, ένα σπάνιο μέταλλο στη Γη αλλά συνηθισμένο στους μετεωρίτες που χρονολογούνται στο τέλος της κρητιδικής περιόδου. Το γεγονός αυτό προτείνει ότι ένας μεγάλος διαστημικός βράχος είχε συνθλιβεί στη γη και τα υπολείμματά του ανατινάχθηκαν σε όλη την υδρόγειο. 

Η επόμενη ανακάλυψη του κρατήρα Chicxulub, που χρονολογείται στην ίδια εποχή, χαιρετήθηκε από πολλούς ως η απόδειξη αυτής της θεωρίας.

Όμως μια ομάδα ερευνητών που καθοδηγούνται από την Gerta Keller του πανεπιστημίου Princeton έχει προωθήσει μια ανταγωνιστική θεωρία, ότι η σύγκρουση που δημιούργησε τον κρατήρα Chicxulub προηγήθηκε χρονικώς της εξαφάνισης των δεινοσαύρων μέχρι και 300.000 χρόνια, έτσι δεν ήταν η σύγκρουση που προκάλεσε τη μαζική εξάλειψη των ειδών. 

Προτείνουν ότι αργότερα κτύπησαν τη Γη ένα ή περισσότερα πρόσθετα μεγάλα κομμάτια διαστημικού βράχου και αποτελείωσαν ότι είχε αρχίσει νωρίτερα, αλλά οι κρατήρες από αυτές τις συγκρούσεις δεν έχουν βρεθεί ακόμα. 

Ο MacLeod εξέτασε το ίζημα που βγήκε βαθιά κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας περίπου 4.480 χιλιόμετρα από την περιοχή Yucatan, μια θέση που θεώρησαν πως είναι ιδανική. Γιατί οποιαδήποτε δείγματα βράχου που θα είχαν ληφθεί κοντά στον κρατήρα θα μπορούσαν να είχαν αλλάξει από γεγονότα, που εμφανίστηκαν αμέσως μετά από τη σύγκρουση, όπως κύματα, σεισμούς και καθιζήσεις του εδάφους.  Όμως τα δείγματα που λαμβάνονται πάρα πολύ μακριά μπορούν να περιέχουν πολύ λίγα στοιχεία από συντρίμμια λόγω του αντίκτυπου. 

Τα δείγματα που εξέτασαν έδειξαν ένα αποκαλυπτικό στρώμα υλικού σχετικού με τη σύγκρουση, αλλά δεν υπήρχαν στοιχεία από καμιά άλλη σύγκρουση. Αυτό δείχνει ότι δεν υπήρξε καμία άλλη πτώση πάνω στη Γη.

Η Keller όμως είπε ότι η έρευνα του MacLeod δεν τελειώνει το ζήτημα. 

"Δυστυχώς, αυτοί οι ισχυρισμοί είναι μάλλον υπερβολικοί και δεν αντέχουν σε προσεκτική εξέταση."