Δεν υπάρχουν στοιχεία για καρκίνο από τους πυλώνες

Από ιστοσελίδα του BBC, Μάρτιος 2004

Μια βρετανική έρευνα δεν βρήκε στοιχεία που να συνδέουν τα εναέρια ηλεκτροφόρα καλώδια και την παιδική λευχαιμία.

Μερικοί, όμως, επιστήμονες λένε ότι τα ισχυρά μαγνητικά πεδία των υψηλής τάσεως καλωδίων κοντά στα σπίτια μπορεί να αυξήσουν τον κίνδυνο του καρκίνου. Θεωρούν δε ότι τα ηλεκτρομαγνητικά πεδία από τα ηλεκτροφόρα καλώδια ή τις οικιακές συσκευές μπορούν να εξασθενίσουν την ικανότητα του οργανισμού να παλέψει την επικίνδυνη ασθένεια.

Έτσι, οι επιστήμονες είναι διαιρεμένοι ως προς την πιθανότητα τα ηλεκτροφόρα καλώδια να αυξάνουν τις περιπτώσεις λευχαιμία.

Αλλά αυτή η θεωρία αποκρούστηκε από ερευνητές στο Εθνικό Συμβούλιο Ραδιολογικής Προστασίας (NRPB) μετά από έρευνες στην ευρύτερη περιοχή της Οξφόρδης.

Ισχυρίζονται ότι απέτυχαν να βρουν αποδεικτικά στοιχεία που να υποστηρίζουν τη σύνδεση στα εργαστηριακά πειράματα.

"Μερικές μελέτες στο παρελθόν βρήκαν στοιχεία μιας ασθενούς σύνδεσης μεταξύ των πολύ ισχυρών μαγνητικών πεδίων, που υπάρχουν σε μερικά σπίτια, και της λευχαιμίας στα παιδιά", λέει ο επικεφαλής της έρευνας David Lloyd.

"Προσπαθήσαμε να δημιουργήσουμε αυτήν την επίδραση σε κύτταρα στο εργαστήριο, αλλά δεν μπορούσαμε να τη βρούμε, αν και χρησιμοποιήσαμε πολύ ισχυρότερα μαγνητικά πεδία από αυτά που οι άνθρωποι βιώνουν στην καθημερινή τους ζωή."

Οι μελέτες

Η πιο πρόσφατη μελέτη χρησιμοποίησε κύτταρα αίματος από έναν δότη για να εξετάσουν την επίδραση των μαγνητικών πεδίων στην κανονική διαδικασία επιδιόρθωσης.

Οι ερευνητές ακτινοβόλησαν τα κύτταρα για να δημιουργήσουν το είδος της καταστροφής που οδηγεί στον καρκίνο.

Και διαπίστωσαν ότι τα κύτταρα επιδιορθώθηκαν φυσιολογικά, ακόμα κι αν εκτέθηκαν σε ισχυρότερα μαγνητικά πεδία από αυτά που βρέθηκαν στα βρετανικά σπίτια. 

Ασθενείς συνδέσεις

Μεγάλης κλίμακας μελέτες, που εξετάζουν τις τάσεις των ασθενειών, έχουν διαπιστώσει ότι δεν υπάρχει καμία σύνδεση μεταξύ των μαγνητικών πεδίων που εκπέμπονται από τα εναέρια ηλεκτροφόρα καλώδια ή τις ηλεκτρικές συσκευές και των περισσότερων περιπτώσεων της λευχαιμίας κατά την παιδική ηλικία.

"Οι μελέτες παρουσιάζουν πολύ καθαρά ότι η μεγάλη πλειοψηφία των παιδιών στη Βρετανία δεν εκτίθεται σε επίπεδα ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας, που να αποτελεί κίνδυνο γι' αυτά", είπε ο Δρ Lesley Walker, της Έρευνας για τον Καρκίνο

Εντούτοις, το NRPB, σύμβουλος για την ακτινοβολία της βρετανικής κυβέρνησης, έχει αναγνωρίσει στο παρελθόν (2001) ότι υπάρχει ένας "ασθενής συσχετισμός" μεταξύ των ηλεκτρομαγνητικών πεδίων και του αυξανόμενου κινδύνου λευχαιμίας κατά την παιδική ηλικία.

Σε σπίτια με παρατεταμένη έκθεση σε πολύ ισχυρά μαγνητικά πεδία - τα 0,5% των συνολικών σπιτιών στη Βρετανία - μπορεί να υπάρξει ένας μικρός αυξανόμενος κίνδυνος για αρρώστια. Όμως, οι ερευνητές ήταν ανίκανοι να εξηγήσουν γιατί αυτό να συμβαίνει.

"Μελέτες όπως οι δικές μας έχουν αποτύχει να αποκαλύψουν πως τα μαγνητικά πεδία θα μπορούσαν να προκαλέσουν λευχαιμία της παιδικής ηλικίας - και φαίνεται πιθανό ότι δεν υπάρχει κανένας τέτοιος τρόπος", είπε ο Lloyd.

Ακτινοβολία

Αυτή η θέση συζητείται από μερικούς επιστήμονες, συμπεριλαμβανομένου και του καθηγητή Denis Henshaw του πανεπιστημίου του Μπρίστολ, που το 2001 είχε κάνει μια ανάλογη έρευνα αλλά με αντίθετα αποτελέσματα.

Ο Denis Henshaw αμφισβητεί τα συμπεράσματα της πιο πρόσφατης μελέτης, που δημοσιεύονται στο Βρετανικό Περιοδικό του Καρκίνου.

"Οι μελέτες στη Βρετανία δεν είχαν αρκετή στατιστική ισχύ για να διαπιστώσουν μια αύξηση της λευχαιμίας κοντά στα ηλεκτροφόρα καλώδια", ανέφερε.

"Η συγκεντρωτική ανάλυση των μελετών στη χώρα μας έχει παρουσιάσει σαφώς έναν διπλασιασμό της λευχαιμίας των παιδιών, σε επίπεδα αρκετά κάτω από αυτό που υπάρχει κάτω από τα ηλεκτροφόρα καλώδια".

O Denis Henshaw πιστεύει ότι μελατονίνη παίζει ένα ρόλο στην προστασία του σώματος εναντίον της βλάβης που μπορεί να οδηγήσει σε λευχαιμία και μπορεί να αναστατωθεί από ισχυρά μαγνητικά πεδία.

"Η μελέτη που πραγματοποιήθηκε από το Lloyd και τους συνάδελφοι του δεν περιέλαβε τη μελατονίνη", είπε ο καθηγητής Henshaw. "Επομένως, ενώ η δημοσίευση αυτής της μελέτης πρόκειται να χαιρετιστεί, η αποτυχία να παρατηρηθεί μια επίδραση των μαγνητικών πεδίων σε αυτά τα κύτταρα μπορεί να μην είναι έκπληξη".

Η μελέτη του 2001

Το 2001 το NRPBΟ, που παρακολουθεί τα θέματα ακτιινοβολίας για λογαριαμό της βρετανικής κυβέρνησης είχε αναγνωρίσει ότι υπάρχει μια "ασθενής σύνδεση" μεταξύ των ηλεκτρομαγνητικών πεδίων και ενός αυξανόμενου κινδύνου λευχαιμίας κατά την παιδική ηλικία.

Η έρευνα περιλάμβανε μια μελέτη 3.000 παιδιών στις ΗΠΑ, την Ευρώπη και τη Νέα Ζηλανδία, η οποία πρότεινε ότι οι πυλώνες θα μπορούσαν να διπλασιάσουν τον κίνδυνο της λευχαιμίας των παιδιών.

Άλλοι πάλι, ισχυρίζονται ότι τα καλώδια που "σφυρίζουν", ένα φαινόμενο γνωστό ως στέμμα, μπορούν να επεκτείνουν τον κίνδυνο αρκετά μέτρα από τις γραμμές του ηλεκτρισμού.

Η μελέτη του NRPB, είχε τότε καταλήξει στο συμπέρασμα ότι ο αυξανόμενος κίνδυνος είναι μικρός δεδομένου ότι ο συνηθισμένος κίνδυνος είναι μόνο 1 προς 20.000 παιδιά.

Ο Walter Bodmer, πρόεδρος του NRPB, είχε πει ότι τα στοιχεία δεν αφορούσαν μόνο τα ηλεκτροφόρα καλώδια, αλλά και το ηλεκτρικό ρεύμα γύρω από το σπίτι.

Περισσότερα από 23.000 σπίτια στη Βρετανία είναι κοντά σε ηλεκτροφόρα καλώδια και στο παρελθόν είχε προταθεί ότι τα ηλεκτρομαγνητικά πεδία - που περιβάλλουν τα καλώδια - μπορούν να προκαλέσουν λευχαιμία.

Η Janette Smith, από το βόρειο Γιορκσάιρ, που μένει σε ένα σπίτι κοντά στα ηλεκτροφόρα καλώδια και έχει δει τρία μέλη της οικογένειάς της να έχουν προσβληθεί από καρκίνο, πιστεύει ότι όχι μόνο τα παιδιά αλλά και οι μεγάλοι μπορούν να προσβληθούν.

Ορισμένοι απαιτούν να υπάρχει μια υποχρεωτική ουδέτερη ζώνη 50 μέτρων σε κάθε πλευρά των γραμμών. Στις ΗΠΑ, η νομοθεσία αποτρέπει να κτιστούν νέα σπίτια κοντά στα ηλεκτροφόρα καλώδια.

Η έρευνα που είχε γίνει το 2001 από τον καθηγητή Denis Henshaw και τον Peter Fews, στο πανεπιστήμιο του Μπρίστολ, πρότεινε ότι τα ηλεκτροφόρα καλώδια υψηλής τάσης παράγουν σωματίδια, που τα ονομάζουν "ιόντα στέμματος" (corona ions).

Σύμφωνα με την αμφισβητούμενη θεωρία τους, αυτά προσκολλώνται στους αερομεταφερόμενους ρύπους, όπως είναι ο καπνός των εξατμίσεων, ιοντίζοντας τα και κάνοντας τα έτσι πιο πιθανά να αποτεθούν στους πνεύμονες όταν εισπνέονται.

Μια άλλη μελέτη από πανεπιστημιακούς επιστήμονες του Μπρίστολ το 1999, προσδιόρισε μια "αιτιώδη" συνάφεια μεταξύ των πυλώνων και της λευχαιμίας. Αλλά, διάφορες άλλες μελέτες, συμπεριλαμβανομένου και μίας στον Καναδά, έχουν αποτύχει να δείξουν ότι υπάρχει σύνδεση μεταξύ πυλώνων και καρκίνου.