Ο ήλιος είναι καταστροφικός

Από το Reuters, 16 Ιουλίου 2002

Περισσότερος ήλιος σημαίνει μεγαλύτερος κίνδυνος μελανώματος, προειδοποιούν και πάλι οι ερευνητές.

 Όσο περισσότερο εκτίθεται κανείς στον ήλιο, τόσο μεγαλύτερο κίνδυνο διατρέχει να προσβληθεί από καρκίνο του δέρματος, προειδοποιούν αμερικανοί επιστήμονες βασισμένοι σε μία μελέτη, η οποία δείχνει για πρώτη φορά τη συσσωρευτική επίδραση της υπεριώδους ακτινοβολίας ως παράγοντα ανάπτυξης μελανώματος.

Πολλές είναι ως τώρα οι επιστημονικές έρευνες που συσχετίζουν την έκθεση στην ηλιακή ακτινοβολία με τον καρκίνο του δέρματος, αλλά η ερευνητική ομάδα του Εθνικού Αντικαρκινικού Ινστιτούτου (National Cancer Institute) των Ηνωμένων Πολιτειών τονίζει ότι η δική της μελέτη είναι η πρώτη που καταδεικνύει ότι η ποσότητα της ηλιακής ακτινοβολίας που δέχεται ένας άνθρωπος στη διάρκεια της ζωής του συνδέεται άμεσα με τον κίνδυνο που διατρέχει να προσβληθεί από μελάνωμα.

Όπως προειδοποίησε ο επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας Τomas Fears, το γεγονός ότι ορισμένα άτομα μαυρίζουν πιο εύκολα από άλλα, δεν σημαίνει ότι τα προστατεύει από τον κίνδυνο καρκίνου του δέρματος, μολονότι ο κίνδυνος του μελανώματος είναι μεγαλύτερος στα άτομα που μαυρίζουν δύσκολα ή καθόλου όταν εκτίθενται στον ήλιο. 

Εντούτοις, λέει ο Fears, εκεί όπου οι άνθρωποι ζουν και ως παιδιά και ως ενήλικοι, καθώς και το ποσό της ακτινοβολίας UVB που έχει ο τόπος τους είναι σημαντικοί παράγοντες -- ανεξάρτητα από την ικανότητα να μαυρίζουν.

Οι ακτίνες UVB είναι οι υπεριώδεις ακτίνες του ήλιου που συνδέονται με το μαύρισμα και το κάψιμο. Οι ακτίνες UVA του ήλιου συνδέονται επίσης με τον καρκίνο του δέρματος και με τις ρυτίδες που προέρχονται από την έκθεση στον ήλιο. Για τη μελέτη τους, η ομάδα του Fears εξέτασε 718 ασθενείς με μελάνωμα στη Φιλαδέλφεια και το Σαν Φρανσίσκο, και σύγκρινε τις απαντήσεις τους με 945 ανθρώπους που δεν είχαν καρκίνο του δέρματος. 

Η μελέτη περιορίστηκε στους λευκούς έως του μη-ισπανούς.

Αφού ρωτήθηκε ο κάθε ένας τους για την ικανότητα τους να μαυρίζει και την τάση τους να καίγονται στον ήλιο, μαζί με μία  αναλυτική περιγραφή για την έκθεση τους στον ήλιο εκεί όπου ζούσαν και εργάζονταν, οι ερευνητές μέτρησαν τα ποσά της ηλιακής ακτινοβολίας διαφόρων πόλεων. Η Νέα Ορλεάνη, παραδείγματος χάριν, δέχεται 20 τοις εκατό περισσότερες ακτίνες UVB κάθε έτος από την Ατλάντα. 

Οι ερευνητές αφού χρησιμοποίησαν λοιπόν τα στοιχεία της έκθεσης στην ακτινοβολία UVB και τις ηλικίες των ασθενών, καθόρισαν μια μέση ετήσια ένταση στην έκθεση στον ήλιο, για τους συμμετέχοντες στη μελέτη. 

Γράφοντας στο περιοδικό Cancer Research, ο Fears και οι συνάδελφοί του συμπέραναν ότι μια αύξηση 10 τοις εκατό στη μέση ετήσια ένταση της έκθεσης στον ήλιο, οδήγησε σε μια αύξηση 19 τοις εκατό στον κίνδυνο για το μελάνωμα στους άντρες και μια αύξηση 16 τοις εκατό για τις γυναίκες.

Οι ερευνητές επίσης διαπίστωσαν ότι οι άνθρωποι ξόδεψαν περισσότερο χρόνο στην ύπαιθρο το καλοκαίρι, πριν από την ηλικία των 20 από ό,τι μετά. Αυτό μπορεί να αποτελέσει τη γενικά αποδεκτή ιδέα ότι η έκθεση στο ήλιο στην παιδική ηλικία είναι ο σημαντικότερος παράγοντας στην ανάπτυξη του καρκίνου του δέρματος. 

Οι γιατροί λένε τώρα ότι δεν υπάρχει κανένα ασφαλές μαύρισμα και προειδοποιούν τον καθένα να μειώσει την έκθεση του στις ακτίνες του ήλιου. 

Το μελάνωμα είναι η πιο θανατηφόρα μορφή του καρκίνου του δέρματος, αλλά αντιμετωπίζεται εύκολα εάν συλληφθεί νωρίς.Ένα χαρακτηριστικό σημάδι για αυτό είναι μια μαύρη, ακανόνιστη διαμορφωμένη ή αιμορραγούσα κρεατολιά. 

Η American Cancer Society υπολογίζει ότι 53.600 άνθρωποι θα εντοπιστούν με μελάνωμα στις Ηνωμένες Πολιτείες το 2002, ενώ 7.400 θα πεθάνουν από αυτό.