Σεληνιακή Βάση για διάσωση σε ένα κατεστραμμένο γήινο πολιτισμό

Πηγή: New York Times, 1 Αυγούστου 2006

Όταν πέσει η σκόνη μετά τη λήξη του 3ου παγκοσμίου πολέμου, η ανθρωπότητα ακόμα θα θέλει να καλλιεργήσει ανανά, ρύζι, καφέ και κάθε είδους καρπό. Γι’ αυτό και τον Ιούνιο του 2006 όλες οι Σκανδιναβικές χώρες εγκαινίασαν σε ένα νησί στον Αρκτικό Ωκεανό τον Θόλο της Eπόμενης Hμέρας, όπου θα φυλαχτούν όλοι οι σπόροι που θα φανούν χρήσιμοι σε περίπτωση ολοκληρωτικής καταστροφής.

Παρά την ασφάλεια που παρέχουν οι αρκτικές θερμοκρασίες σε αυτό το πρόγραμμα σωτηρίας των σπόρων, το πιο τελευταίο σχέδιο για τη διάσωση της ζωής στον πλανήτη - σαν μια παγωμένη Κιβωτό του Νώε -   είναι ένα βρετανικό πρόγραμμα που θα αποθηκεύσει δείγματα του DNA από όλα τα είδη στη Γη.

Όμως πολλοί ανησυχούν για την επόμενη ημέρα, κι όλες αυτές οι προσπάθειες παρουσιάζουν ένα πολύ βασικό πρόβλημα: βρίσκονται στη Γη. Μια παγκόσμια καταστροφή, όπως η πρόσκρουση ενός αστεροειδούς ή ένας πυρηνικός χειμώνας, δεν θα λυπηθεί τέτοια καταφύγια και δεν θα αφήσει ανέπαφο ό,τι φυλάσσεται εκεί.

Γι’ αυτό και η Συμμαχία για τη Διάσωση του Πολιτισμού - μια ομάδα που δεν υποστηρίζει άλλα παρόμοια προγράμματα για την επόμενη Ημέρα της Κρίσεως - αλλά προβλέπει μια σεληνιακή βάση όπου, σε περίπτωση παγκόσμιας καταστροφής, οι άνθρωποι θα μπορούν να συνεχίσουν τη  ζωή, προστατεύοντας εκεί πάνω δείγματα του DNA της ζωής στη Γη και διατηρώντας συγχρόνως μια τράπεζα της ανθρώπινης γνώσης.

Η Συμμαχία για τη Διάσωση του Πολιτισμού θέλει το κέντρο να διοικείται από ειδικούς, οι οποίοι με τη βοήθεια των μεθόδων τεχνητής γονιμοποίησης και κατεψυγμένων ωαρίων και σπερματοζωαρίων θα σώσει την ανθρώπινη φυλή.

Οι ηγέτες της συμμαχίας δεν είναι τυχαίοι, όλοι τους έχουν σοβαρές σταδιοδρομίες: Ο Robert Shapiro, ο ιδρυτής της ομάδας, είναι ομότιμος και ανώτερος ερευνητικός επιστήμονας καθηγητής στη βιοχημεία στο πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης. Ο Ray Erikson είναι διευθυντής εταιρείας αεροδιαστημικής στη Bοστώνη και πρόεδρος επιτροπής της NASA. Ο Steven Wolfe, υπήρξε σύμβουλος στο Kογκρέσου, που σύνταξε και βοήθησε να περάσει ο νόμος του 1988, για να ασχοληθεί η NASA και στη διαστημική αποίκιση, και τέλος ο Ο William Burrows, συντάκτης διάφορων βιβλίων για το διάστημα, που είναι διευθυντής προγράμματος επιστημονικής, ιατρικής και περιβαλλοντικής δημοσιογραφίας στο Πανεπιστήμιο Nέας Yόρκης.

Ο πρόεδρος των ΗΠΑ πρότεινε την κατασκευή διαστημικής βάσης, όμως ο Shapiro καθώς και ο Burrows προχώρησαν ένα βήμα παραπάνω με άρθρο τους στο περιοδικό Ad Astra, όπου περιγράφουν τα σχέδιά τους για τη διάσωσή μας. Ξεκινούν με μια αναφορά στις φωτογραφίες που εστάλησαν στη Γη κατά τις αποστολές Aπόλλων λέγοντας ότι "η Γη για πρώτη φορά αποδεικνύεται ότι δεν είναι ο αήττητος κολοσσός στεριάς και θάλασσας, αλλά μια μικρή ευάλωτη σωσίβια λέμβος που πλέει σε ένα πελώριο κενό".

Η ιδέα χρήσης του Διαστήματος για τη διάσωση της Γης δεν είναι νέα. Ο Στίβεν Xόκινγκς, που δεν συμμετέχει στην ομάδα, πιστεύει ότι η επιβίωση του είδους μας είναι δυνατή μόνον εφόσον εγκαταλείψουμε τον πλανήτη.

H αποστολή γοήτευσε και τον συνταγματάρχη Buzz Aldrin, τον δεύτερο άνθρωπο που περπάτησε στο φεγγάρι, ο οποίος σήμερα ασχολείται με τον αποικισμό του Άρη. "Θα πρέπει να υπάρχει σημαντικός λόγος για να μείνουμε στο φεγγάρι, είναι άθλιο μέρος", λέει και προσθέτει: "Aυτόν, όμως, ακριβώς τον προγραμματισμό χρειαζόμαστε αν θέλουμε να σώσουμε το είδος. Είναι απολύτως λογικό να εγκατασταθούμε στο φεγγάρι καθώς διαθέτουμε την απαιτούμενη τεχνολογία. H NASA δεν θα πάρει την πρωτοβουλία, άρα πρέπει να το κάνουν οι ιδιώτες".

Ο έτερος της ομάδας επιστήμονας, ο Shapiro επισημαίνει: "Όλοι πιστεύουμε ότι η Ημέρα της Κρίσης θα είναι τρομερή. Στην πραγματικότητα, η ημέρα της κρίσης έρχεται σταδιακά, με μικρά γεγονότα. Το 1918 η επιδημία γρίπης σκότωσε 30 εκατομμύρια ανθρώπους και σήμερα καινούργιο στέλεχος προκαλεί πανικό. Τον Ιανουάριο 2003, ηλεκτρονικός ιός έθεσε εκτός λειτουργίας δεκάδες αεροπορικές εταιρείες, τράπεζες και κυβερνητικές υπηρεσίες. Τον ίδιο χρόνο, δένδρο που έπεσε σε ηλεκτροφόρα σύρματα προκάλεσε μπλακ άουτ. Η ημέρα της κρίσης έχει πολλές μορφές.

"Δεν θέλω να προβλέψω τα χειρότερα. Ωστόσο, κερδίσαμε κάποια πράγματα και πρέπει να τα διατηρήσουμε. Κι αν τελικά ποτέ δεν έρθει η ολοκληρωτική καταστροφή  θα έχουμε ένα μουσείο", καταλήγει ο Shapiro.