Στον Άρη μέσα σε τρεις ώρες

Πηγή: The Scotsman, 5 Ιανουαρίου 2006

Μια εξαιρετική 'υπερδιαστημική' μηχανή που θα μπορούσε να κάνει πραγματικότητα τα διαστρικά διαστημικά ταξίδια πετώντας όμως σε άλλες διαστάσεις, ερευνάται από την κυβέρνηση των ΗΠΑ.

Η υποθετική συσκευή, που όμως έχει περιγραφεί σε γενικές γραμμές, αλλά βασίζεται σε μια αμφισβητούμενη θεωρία για τον χωροχρονικό ιστό του σύμπαντος, θα μπορούσε ενδεχομένως να επιτρέψει σε ένα διαστημικό σκάφος να ταξιδέψει στον Άρη σε τρεις ώρες και να κάνει σε 80 ακριβώς ημέρες το ταξίδι σε ένα αστέρι που είναι 11 έτη φωτός μακριά, σύμφωνα με μια έκθεση που δημοσιεύεται στο περιοδικό New Scientist.

Αυτό μεταξύ των άλλων σημαίνει ότι παρακάμπτεται η κούραση των αστροναυτών, η βλάβη του DNA τους από την κοσμική ακτινοβολία και η απώλεια της μυϊκής μάζας τους. 

"Θα ήταν καταπληκτικό. Έχω εργαστεί στα συστήματα προώθησης αρκετό καιρό και θα ήταν το πιο καταπληκτικό πράγμα. Τα οφέλη θα ήταν σχεδόν απεριόριστα", λέει ο καθηγητής Jochem Hauser, πρώην προϊστάμενος της αεροδυναμικής στην Ευρωπαϊκή Διαστημική Υπηρεσία "Είναι η δουλειά μας να αποδείξουμε ότι είναι σωστή και θα δουλέψουμε πάνω σε αυτή."

Η θεωρητική αυτή μηχανή λειτουργεί με τη δημιουργία ενός ισχυρού μαγνητικού πεδίου που, σύμφωνα με τις ιδέες που αναπτύχθηκαν αρχικά από τον επιστήμονα Burkhard Heim στη δεκαετία του '50, θα παρήγαγε ένα πεδίο βαρύτητας για να προωθήσει ένα διαστημικό σκάφος.

Επίσης, εάν δημιουργηθεί ένα αρκετά μεγάλο μαγνητικό πεδίο, το σκάφος θα γλιστρούσε σε μια διαφορετική χωρική διάσταση, όπου η ταχύτητα του φωτός είναι πιο μεγάλη, επιτρέποντας να αποκτήσει απίστευτες ταχύτητες. Αν σταματήσει το μαγνητικό πεδίου θα οδηγούσε το σκάφος ξανά στις τρέχουσες διαστάσεις.

Η Πολεμική Αεροπορία των Η.Π.Α. έχει εκφράσει ένα ενδιαφέρον για την ιδέα αυτή και επιστήμονες που εργάζονται στο αμερικανικό υπουργείο ενέργειας -- το οποίο έχει μια συσκευή γνωστή ως μηχανή Ζ που θα μπορούσε να παραγάγει το είδος του μαγνητικού πεδίου που απαιτείται για να οδηγήσει τη μηχανή -- λένε ότι μπορούν να πραγματοποιήσουν μια δοκιμή για να δουν εάν η θεωρία χρειάζεται περαιτέρω διερεύνηση.

Ο καθηγητής Jochem Hauser, ένας από τους επιστήμονες που υπέβαλαν την ιδέα, είπε ότι εάν όλα πάνε καλά μια λειτουργική μηχανή θα μπορούσε να εξεταστεί σε περίπου πέντε χρόνια.

Εντούτοις, ο καθ. Hauser, ένας φυσικός εφαρμοσμένων επιστημών στο πανεπιστήμιο στο Σάλτζγκιτερ της Γερμανίας προειδοποίησε ότι οποιοδήποτε πρωτότυπο θα βασιζόταν σε μια ιδιαίτερα αμφισβητούμενη θεωρία, και θα απαιτούσε σημαντικές αλλαγές στον τρόπο που κατανοούμε σήμερα τους νόμους της φυσικής. Και φυσικά να συγκεραστεί η σχετικότητα του Αϊνστάιν με την κβαντική μηχανική. Δηλαδή να έχοουμε μια θεωρία της κβαντικής βαρύτητας.

"Αλλά αυτό το πράγμα δεν είναι μπροστά μας. Πρέπει πρώτα να αποδείξουμε ότι η επιστήμη στην οποία βασίζεται είναι σωστή και υπάρχουν κάμποσοι φυσικοί που έχουν μια διαφορετική άποψη. Είναι δουλειά μας να αποδείξουμε ότι έχουμε δίκιο και θα δουλέψουμε πάνω σε αυτή."

Συνέχισε δε ότι η μηχανή θα επέτρεπε στα διαστημόπλοια να ταξιδέψουν σε διαφορετικά ηλιακά συστήματα. "Εάν η θεωρία είναι σωστή τότε αυτό δεν είναι επιστημονική φαντασία, είναι επιστημονικό γεγονός", ανέφερε ο καθ. Hauser.

"Η NASA έχει έρθει σε επαφή μαζί μου και την προσεχή εβδομάδα πρόκειται να δω κάποιον από την Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ για να μιλήσω για τα περαιτέρω, αλλά είναι σε ένα πολύ αρχικό στάδιο. Σκέφτομαι ότι το καλύτερο σενάριο θα ήταν μέσα στα επόμενα πέντε χρόνια να φτιαχτεί μια δοκιμαστική συσκευή, εάν όμως η τεχνολογία δουλεύει".

Η προσοχή των αμερικανών αρχών προσελκύστηκε όταν ο Hauser και ένας αυστριακός συνάδελφος του, ο Walter Droscher, δημοσίευσε μια εργασία που λέγεται "οδηγίες για μια διαστημική συσκευή προώθησης βασισμένη στην κβαντική θεωρία Heim."