Το Hubble βρίσκει τη μάζα του πλησιέστερου λευκού νάνου

Πηγή: BBC, 14 Δεκεμβρίου 2005

Για πρώτη φορά έχει μετρηθεί ακριβώς η μάζα του κοντινότερου  προς τη γη λευκού νάνου άστρου. Το άστρο Sirius B έχει ακριβώς διάμετρο 12.000 χιλιόμετρα, όμοια με τη Γη, αλλά η μάζα του είναι 98% αυτής του ήλιου.

Η μελέτη για το Sirius B είναι δύσκολη λόγω του λαμπρού φωτός που προέρχεται από το κοντινό άστρο Sirius Α, το "Άστρο του Κυνός" (Dog Star).

Τα αποτελέσματα, που δημοσιεύονται στο περιοδικό της Βασιλικής Αστρονομικής Εταιρείας, προέρχονται από αστρονόμους που χρησιμοποιούν το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble.

Η διεθνής ομάδα των επιστημόνων χρησιμοποίησε το φασματογράφο απεικόνισης του Hubble για να αναλύσει το φως από το λευκό νάνο Sirius Β.

Οι υπολογισμοί της μάζας βασίζονται στον τρόπο με τον οποίο το φως του αστεριού διαστρεβλώνεται από τον έντονο βαρυτικό πεδίο του.

Το βαρυτικό πεδίο του Sirius Β είναι περίπου 350.000 φορές μεγαλύτερο από της γης.

140 έτη απογοήτευσης

Ο καθηγητής Martin Barstow του πανεπιστημίου Λέιτσεστερ της Βρεατανίας, που καθοδήγησε την ομάδα, είπε ότι αυτοί έμειναν ευχαριστημένοι.

"Είμαστε συγκλονισμένοι, μετά από 140 χρόνια απογοήτευσης, γιατί τελικά πήραμε τις πληροφορίες που χρειαζόμαστε για αυτό το αστέρι, έτσι ώστε μπορούμε να βρούμε τώρα εάν η θεωρία μας για τους λευκούς νάνους είναι πραγματικά σωστή", ανέφερε.

Το Sirius Β ανακαλύφθηκε το 1862. Αλλά η λεπτομερής μελέτη του είχε αποδειχθεί δύσκολη λόγω του έντονου φωτός από το κοντινό άστρο Sirius Α, το φωτεινότερο αστέρι στο νυχτερινό ουρανό.

"Μόνο με το Hubble γίναμε επιτέλους ικανοί να λάβουμε τις παρατηρήσεις που χρειαζόμαστε, χωρίς καμιά επίδραση από το φως του Sirius, προκειμένου να μετρήσουμε τις  αλλαγές του στα μήκη κύματος", τόνισε ο καθηγητής Barstow.

Ο καθορισμός της μάζας των λευκών νάνων είναι σημαντικός για να κατανοήσουμε την εξέλιξη των άστρων, όπως ο ήλιος μας, ο οποίος θα γίνει κι αυτός ένας λευκός νάνος, σε περίπου 5 δισεκατομμύρια χρόνια.

Οι λευκοί νάνοι είναι άστρα που ξέμειναν από καύσιμα - κυρίως υδρογόνο - για τις αντιδράσεις της πυρηνικής σύντηξης.

Ανίκανοι να παραγάγουν τη θερμότητα και κάτω από την εξωτερική πίεση, καταρρέουν κάτω από τη βαρυτική έλξη, αλλά εν τούτοις λάμπουν έως ότου ψυχθεί όλο το υλικό τους.