Μπορούμε να πάμε πιο γρήγορα στον Άρη

Πηγή: NewScientist. 1 Σεπτεμβρίου 2005

Μια ανθρώπινη αποστολή στον Άρη θα μπορούσε να ολοκληρωθεί πολύ πιο σύντομα από ό,τι πιστεύει η NASA μέχρι τώρα, αν γίνουν οι σωστές επιλογές για την αντικατάσταση του διαστημικού λεωφορείου.

Με τη χρήση διαφόρων συστατικών του διαδόχου του διαστημικού λεωφορείου - το Επανδρωμένο Εξερευνητικό Όχημα (CEV) - για διάφορους τύπους αποστολών, τότε θα επιτρέψει στη NASA να φθάσει στο φεγγάρι και τον Άρη γρηγορότερα, σύμφωνα με μια νέα μελέτη. 

Επιπλέον, η νέα μελέτη προτείνει ότι το πιο αποδοτικό σχέδιο για τη σεληνιακή εξερεύνηση θα περιελάμβανε την αποστολή ενός διαστημικού σκάφους απευθείας στην επιφάνεια του φεγγαριού, που έπειτα θα επιστρέψει το ίδιο πάλι. Προτείνει, επίσης, μεθόδους αντίθετες προς τον τρόπο που έγιναν οι αποστολές Απόλλων και στο σημερινό προγραμματισμό της NASA. 

Η ανάλυση πραγματοποιήθηκε από τον Paul Wooster και άλλα μέλη του τμήματος αεροναυτικής και αστροναυτικής του MIT, που χρηματοδοτούνται εν μέρει από τη NASA. Τα αποτελέσματα παρουσιάστηκαν πριν λίγες ημέρες σε μια διάσκεψη στην Καλιφόρνια.

Αποστολή το 2020

Με την επαναχρησιμοποίηση παρόμοιων σχεδίων για τα τμήματα όπου θα ζουν τα πληρώματα, τα στάδια προώθησης, και τις μηχανές στις διάφορες αποστολές "μπορούμε να φτάσουμε στον Άρη κατά το 2020", αναφέρει ο Wooster.

"Ο χρόνος αυτός είναι σημαντικά πιο μπροστά από τον χρόνο που σχεδιάζει η NASA να στείλει ανθρώπινες αποστολές στον Άρη, δηλαδή μετά το 2030 ", πρόσθεσε. Το χρονοδιάγραμμα αυτό της NASA παρουσιάστηκε ανεπίσημα στις αρχές του τρέχοντος έτους, αλλά ο διοικητής της Michael Griffin είπε στη διάσκεψη ότι θα παρουσιαστεί στο τέλος του Σεπτεμβρίου του 2005.

Η μεγαλύτερη διαφορά επιτυγχάνεται με τη χρησιμοποίηση κοινών τμημάτων, λέει ο Wooster, κάτι που θα μείωνε τη χρονική καθυστέρηση μεταξύ των πρώτων σεληνιακών αποστολών και της πρώτης προσεδάφισης στον Άρη. Η χρησιμοποίηση πολλών ίδιων συστατικών και συστημάτων θα μείωνε και χρόνο και δαπάνες, ενώ θα μπορούσαν να συνεχίσουν να λειτουργούν οι ίδιες γραμμές παραγωγής. Αυτό θα διευκόλυνε ώστε η σεληνιακή και η Αρειανή εξερεύνηση να γίνεται παράλληλα", εξηγεί ο Wooster.

Ο Wooster που δουλεύει στο MIT με άλλους ερευνητές κατέληξε στο συμπέρασμα ότι στέλνοντας την αποστολή CEV κατευθείαν στο φεγγάρι και πίσω πάλι, θα αύξανε πραγματικά την ασφάλεια της αποστολής, μειώνοντας έτσι τον αριθμό των κρίσιμων ελιγμών που απαιτούνται, όταν γίνει ένα τροχιακό ραντεβού και ελλιμενισμός.

Ασφάλεια και αξιοπιστία

Η μελέτη εξέτασε περισσότερες από 2.000 πιθανές αρχιτεκτονικές αποστολής για μια επανδρωμένη εξερεύνηση του φεγγαριού και του Άρη, και επέλεξε εκείνες που απαιτούσαν τη λιγότερη επένδυση, βελτιστοποιώντας όμως την ασφάλεια και την αξιοπιστία. 

Κατόπιν εξέτασε την οικονομία που θα μπορούσε να επιτευχθεί αν υπήρχαν κοινά σχέδια για μερικά ή για όλα τα απαιτούμενα που χρειάζονται οι αστροναύτες στους τρεις κύριους στόχους που έβαλαν οι ΗΠΑ, "για τη διαστημική εξερεύνηση" - τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, το Φεγγάρι, και τον Άρη.

Το σχέδιο προβλέπει να παραχθούν καύσιμα μεθανίου από υλικά στην επιφάνεια του Άρη, που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για το ταξίδι της επιστροφής.

Το διαστημόπλοιο που θα πήγαινε στη Σελήνη και στον Άρη θα χώραγε τέσσερις αστροναύτες - δύο παραπάνω από την αποστολή του Απόλλωνα - και θα ήταν σε θέση να μείνει στο φεγγάρι για επτά ημέρες, συνεχίζει ο Wooster.

Για την αποστολή στον Άρη, η βέλτιστη προσέγγιση φαίνεται να είναι να παραμείνει το CEV σε τροχιά γύρω από τον Άρη χρησιμοποιώντας έπειτα ένα μικρότερο όχημα, που θα είχε πάει εκεί προηγουμένως από τη Γη, για να κάνει την κάθοδο των αστροναυτών στην επιφάνεια. Αυτό το μικρότερο όχημα θα έφερνε έπειτα πίσω στο CEV τους αστροναύτες από τον Άρη, ενώ το CEV θα επέστρεφε για να κάνει μια άμεση προσγείωση στη Γη.