Μεγάλοι αστεροειδείς μετασχημάτισαν την επιφάνεια της Γης

Πηγή: ANU, 5 Αυγούστου 2005

Τουλάχιστον τρεις μεγάλοι αστεροειδείς συνεθλίβησαν στη Γη περισσότερο από 3,2 δισεκατομμύρια έτη πριν, και προκάλεσαν τέτοια καταστροφή, αλλάζοντας εντυπωσιακά τη δομή και τη σύνθεση της επιφάνειας της Γη. Αυτό είναι το συμπέρασμα μιας νέας έρευνας από επιστήμονες στο Εθνικό Πανεπιστήμιο της Αυστραλίας. Η ομάδα αποκάλυψε στοιχεία σημαντικών σεισμών, ρωγμών και ηφαιστειακές εκρήξεις που ήταν τόσο βίαιες που άλλαξαν εντυπωσιακά τον τρόπο που η επιφάνεια της Γη ήταν διαμορφωμένη. Το γεγονός αυτό συνέβη κατά τη διάρκεια μιας περιόδου που το Φεγγάρι υπέστη επίσης βαρύ βομβαρδισμό.

Ο αστεροειδής Ματίλντη

Ένα σμήνος με τουλάχιστον τρεις αστεροειδείς, μήκους μεταξύ 20 και 50 χιλιομέτρων, συγκρούστηκε με τη Γη πάνω από 3,2 δισεκατομμύρια έτη πριν προκαλώντας μια τεράστια αλλαγή στη δομή και τη σύνθεση της γήινης επιφάνειας, σύμφωνα με τη νέα έρευνα επιστημόνων της Γης από το Εθνικό Πανεπιστήμιο της Αυστραλίας (ANU).

Έτσι, σύμφωνα με τον Δρ Andrew Glikson και τον John Vickers του ANU, ο αντίκτυπος από αυτή την πρόσκρουση των αστεροειδών προκάλεσε σημαντικούς σεισμούς, ρήγματα, ηφαιστειακές εκρήξεις και σε μεγάλος βαθιά μαγματική δραστηριότητα ενώ διέκοψε την εξέλιξη των τμημάτων του φλοιού της Γης.

Η έρευνα επεκτείνει την αρχική ανακάλυψη των εξωγήινων αποθέσεων λόγω των προσκρούσεων, που ανακαλύφθηκε στη Νότια Αφρική από δύο αμερικανικούς επιστήμονες, τους D.R. Lowe και G.R. Byerly, προσδιορίζοντας τα αποτελέσματά τους στην περιοχή Pilbara στην Δυτική Αυστραλία.

"Τα συμπεράσματά μας είναι πρόσθετα στοιχεία ότι οι σεισμικές δονήσεις μετά τις προσκρούσεις αυτών των τεράστιων επιδράσεων οδήγησαν στην απότομη λήξη ενός εξελικτικού σταδίου 300 εκατομμυρίων ετών που κυριαρχούσε η βασαλτική ηφαιστειακή δραστηριότητα και η παρατεταμένη προσαύξηση γρανιτικών πλουτωνικών πετρωμάτων", ανέφερε ο Δρ Glikson.

Ο προσδιορισμός των υλικών που εκτινάχθηκαν λόγω πρόσκρουσης του αστεροειδή, βασίστηκε στα μοναδικά μεταλλεύματα και τις χημικές και ισοτοπικές συνθέσεις ενδεικτικά μιας εξωγήινης προέλευσης, συμπεριλαμβανομένων και των ανωμαλιών του ιριδίου.

Οι εκτινάξεις λόγω των συγκρούσεων αυτών από την περιοχή Barberton της Pilbara δείχνουν το σχηματισμό των κρατήρων λόγω πρόσκρουσης διαμέτρου αρκετών εκατοντάδων χιλιομέτρων στις ωκεάνειες περιοχές της γης, ανάλογες με τις σεληνιακές 'θαλάσσιες' λεκάνες (είναι οι μεγάλες σκοτεινές περιοχές που βλέπουμε στην επιφάνεια του φεγγαριού). Τα σεισμικά αποτελέσματα των προσκρούσεων αυτών συμπεριέλαβαν κάθετες μετακινήσεις ρωγμών, την έκθεση των γρανιτών που ήταν σε μεγάλο βάθος καθώς και το ξεκίνημα της δημιουργίας των ηπείρων σε τμήματα της γήινης επιφάνειας.

"Η ακριβής σύμπτωση της δημιουργίας ρωγμών και της ηφαιστειακής δραστηριότητας με τις καταθέσεις της πρόσκρουσης, που συνδέεται με την οξεία διαρραγή μεταξύ του βασαλτικού φλοιού και των ηπειρωτικών σχηματισμών, ρίχνει ένα νέο φως στο ρόλο των προσκρούσεων των αστεροειδών στην εξέλιξη της Γης", τονίζει ο Δρ Glikson.

Οι προκαταρκτικές ενδείξεις δείχνουν ότι την ίδια εποχή και το Φεγγάρι επηρεάστηκε επίσης από τις προσκρούσεις των αστεροειδών και από την αναζωπυρωμένη ηφαιστειακή δραστηριότητα.

Οι Glikson και Vickers θα συνεχίσουν να ερευνούν την έκταση εκείνη και τα αποτελέσματα των μεγάλων προσκρούσεων της Γης με αστεροειδείς μελετώντας τις αρχικές εκτάσεις και σε άλλα μέρη του κόσμου, συμπεριλαμβανομένης της Ινδίας και του Καναδά.

Δείτε και τα σχετικά άρθρα
Γη, πριν 4 δισεκατομμύρια χρόνια: ήπια και ευχάριστη
Η Γεωλογική χρονική κλίμακα

Home