Με λέιζερ μπορούν να εξεταστούν οι Αρειανοί μετεωρίτες

Από το RedNova, Ιούνιος 2004

Η χρησιμοποίηση ενός λέιζερ για να εξεταστούν οι Αρειανοί μετεωρίτες, χωρίς όμως να καταστραφούν, μπορεί να βοηθήσει στο να αποκαλυφθεί η σημαντική ιστορία του νερού του κόκκινου πλανήτη.

Αποδεικτικά στοιχεία του νερού στον Άρη μπορούν να βρεθούν στο μέλλον αν εξεταστούν οι μικροσκοπικές φυσαλίδες στους Αρειανούς μετεωρίτες, σύμφωνα με μια νέα ερευνητική πρωτοβουλία στο Βιρτζίνια Tech.

Όταν σχηματίζονται τα μεταλλεύματα στον Άρη ή βαθιά σε ένα ηφαίστειο στη Γη,  μπορούν να παγιδευτούν μικρά σταγονίδια ρευστού, ατμού, ή πυριτικού άλατος. Αυτά τα μικροσκοπικά, πολύ παλιά δείγματα περιέχουν τη χημική ιστορία του βράχου και αντιπροσωπεύουν 'χρονικές κάψουλες' από τη στιγμή που σφραγίστηκαν σε έναν βράχο. Η ανάκτηση αυτών των φυσαλίδων είναι μια πρόκληση για τους γεωλόγους.

"Οι επιστήμονες μπορούν να μάθουν αρκετά για τη σύνθεση τέτοιων θυλάκων παρατηρώντας τη συμπεριφορά τους αν θερμανθούν και ψυχθούν κάτω από το μικροσκόπιο", λέει ο Robert Bodnar, καθηγητής στο τμήμα Γεωεπιστημών στο Επιστημονικό Κολέγιο του Βιρτζίνια Tech, "αλλά για να μάθετε πραγματικά τι υπάρχει, πρέπει να κάνετε ποσοτική χημική ανάλυση".

Οι μη καταστροφικές τεχνικές που χρησιμοποιούν τα λέιζερ για να προσεγγίσουν τις συνθέσεις των θυλάκων υπάρχουν εδώ και πολλά χρόνια. Τώρα όμως υπάρχει ένα φασματόμετρο με λέιζερ (LA-ICP-MS) που πηγαίνει ένα βήμα παραπάνω - είναι σαν να αφαιρεί το ρευστό από τους θυλάκους, που είναι εγκλωβισμένοι, για άμεση χημική ανάλυση.

Η έρευνα του Άρη είναι ένα από πρόσφατα ενδιαφέροντα του Bodnar. Μαζί με ερευνητές στο Πανεπιστήμιο της Νάπολης εργάζεται για να προβλέψει την ηφαιστειακή δραστηριότητα του ηφαίστειου του Βεζούβιου, που κατέστρεψε την Πομπηία το 79 μ.Χ.. Οι πρώτες εργασίες του Bodnar για τα ρευστά σε θυλάκους περιλάμβαναν μελέτες για τα σβησμένα ηφαίστεια, που φιλοξενούν μερικές αποθέσεις χαλκού και χρυσού από τις μεγαλύτερες σε παγκόσμιο επίπεδο.

Ο Bodnar ψάχνει στους Αρειανούς μετεωρίτες για δείγματα ρευστού κλεισμένου σε θυλάκους, τα οποία είναι σπάνια σε αυτά τα εξωγήινα δείγματα. Μαζί με τον Megan Elwood Madden, δημιουργούν γεωχημικά μοντέλα στους υπολογιστές για να προβλέψουν ποια ρευστά θα μπορούσαν να ήταν στον Άρη την εποχή εκείνη στους  βράχους του, αν παρατηρήσουμε τώρα τους μετεωρίτες που σχηματίστηκαν.

"Τα συμπεράσματά μας θα βοηθούσαν να απαντηθούν οι ερωτήσεις σχετικά με την παρουσία νερού στον Άρη, που είναι σημαντικές για την ανάπτυξη και την επιβίωση της ζωής", αναφέρει ο Bodnar.

Ο Madden, που κάνει το διδακτορικό του, εξετάζει ρευστά που εγκλείστηκαν και σε διαστημικά υλικά καθώς επίσης και σε επίγειες περιοχές, στις οποίες έπεσαν μετεωρίτες, συμπεριλαμβανομένου και του μετεωρητικού κρατήρα στην Αριζόνα.

Οι προηγούμενες μελέτες των μετεωριτών δείχνουν ότι η Γη δεν είναι και τόσο μοναδική, δεδομένου ότι βρέθηκε ρευστό έγκλειστο μέσα τους. Αυτό δείχνει ότι το νερό είναι παρόν και σε άλλα αστρονομικά σώματα στο ηλιακό σύστημα, σε κάποιο χρόνο της ιστορίας τους (Zolensky, Bodnar, Gibson, Nyquist, Reese, Shih, Wiesmann, Science, 27 Αυγούστου 1999).

"Αν μπορέσουμε να βρούμε τη σύνθεση των έγκλειστων λειωμένων μετάλλων για να καθορίσουμε τη σύνθεση του μάγματος του Βεζούβιου κατά την εποχή της έκρηξης, τότε θα εφαρμόσουμε αυτή τη μέθοδο και στους μετεωρίτες του Άρη", λέει ο Bodnar.