Η ανάλυση του αδηφάγου αυτού καταρρέοντος κανίβαλου άστρου, που τώρα δρα στο Γαλαξία μας, εμφανίζεται στην τελευταία έκδοση του περιοδικού Astronomy and Astrophysics.

"Αυτό είναι ο ακριβέστερος προσδιορισμός που έχουμε κάνει για τη τροχιά του διπλού αστρικού συστήματος, που εκπέμπει ακτίνες-Χ", λέει ο Mirabel, ο οποίος είναι επίσης ερευνητής στο Ίδρυμα για την αστρονομία και τη διαστημική φυσική της Αργεντινής .

Το διπλό αστρικό σύστημα Scorpius Χ-1 είναι περίπου 9.000 έτη φωτός από τη Γη και είναι η φωτεινότερη συνεχής πηγή ακτίνων-X πέρα από το ηλιακό μας σύστημα.

Αυτές οι ακτίνες-X προέρχονται από έναν γρήγορα περιστρεφόμενο δίσκο γύρω από το υπέρπυκνο άστρο νετρονίων, του οποίου η μάζα αυξάνεται συνεχώς καθώς απορροφάται  υλικό από το άστρο που το συνοδεύει. Ο δίσκος είναι εξαιρετικά καυτός και στέλνει πίδακες σωματιδίων έξω στο διάστημα με σχεδόν την ταχύτητα του φωτός - ένας συνδυασμός που είναι γνωστός ως μικροκβάζαρ.

Η ομάδα επισήμανε τη τροχιά του αντικειμένου Scorpius Χ-1 προς τα πίσω εγκαίρως από τη χρησιμοποίηση των θεσιακών στοιχείων που λήφθηκαν με την Very Long Baseline Array , μια σειρά από 10 διασυνδεόμενα ράδιο-δίσκους (πιάτα). Τα δέκα  βρίσκονται στη Χαβάη, στις Ηνωμένες Πολιτείες και στις Παρθένες Νήσους στον Ατλαντικό,  μαζί με επίγεια οπτικά τηλεσκόπια.

Αυτοί συμπέραναν ότι το αστέρι νετρονίων και ο σύντροφός του έχουν ταξιδέψει μαζί πάνω από 30 εκατομμύρια έτη.

Η αριστερή εικόνα, είναι μια καλλιτεχνική απόδοση ενός δυαδικού συστήματος αστέρα νετρονίων και ενός συνοδού άστρου, στο οποίο υλικό από το άστρο, έρχεται προς το άστρο νετρονίων, αφού περιστραφεί πρώτα γύρω από αυτό. Έτσι παράγονται δύο πίδακες σωματιδίων και ακτινοβολίας, που εκτινάσσονται προς τα έξω και κατά μήκος του άξονα περιστροφής του άστρου νετρονίων.

Τα περισσότερα αστέρια στο Γαλαξία μας βρίσκονται σε τροχιά στον κεντρικό πυρήνα, αλλά το Scorpius Χ-1 ακολουθεί μια έκκεντρη τροχιά πάνω από κάτω από το επίπεδο του Γαλαξία. Αυτή η περίεργη τροχιά αυξάνει τις ερωτήσεις για τη προέλευση του μικροκβάζαρ, όπως ανέφεραν.

Σύμφωνα με το Rodrigues, είναι απίθανο το αστέρι νετρονίων να έχει προέλευση τον κεντρικό δίσκο του Γαλαξία. Το πιθανότερο είναι να ήρθε από μια περιοχή μακριά από εκεί που βρίσκεται η πλειοψηφία των αστεριών, από τα περίχωρα του Γαλαξία, που ονομάζονται σφαιρικά σμήνη. Αν είχε προέλευση ο μικροκβάζαρ το Γαλαξία μας, κάτι καταστροφικό πρέπει να έχει συμβεί για να δημιουργήσει την έκκεντρη τροχιά του.

Τα αστέρια νετρονίων είναι ότι απομένει μετά από μια έκρηξη υπερκαινοφανούς ενός ακόμα πιο ογκώδους αστεριού.

"Πιθανώς, αυτό το αστέρι νετρονίων "άρπαξε" το συνοδό άστρο του και πετάχτηκε έξω από το σφαιρικό σμήνος του μετά από μια στενή σύγκρουση με άλλα αστέρια στον πυρήνα του σμήνους", εξηγεί ο Mirabel.