Το μαγνητικό πεδίο της Γης εξασθένισε 10% τα τελευταία 150 χρόνια

Από την ιστοσελίδα του RedNova, 12 Δεκεμβρίου 2003 

Η ένταση του γήινου μαγνητικού πεδίου έχει μειωθεί 10% τα προηγούμενα 150 χρόνια, αυξάνοντας έτσι την πιθανότητα στο μέλλον να καταρρεύσει και αργότερα να αντιστραφεί, αντιστρέφοντας τους πόλους του πλανήτη για πρώτη φορά μετά από ένα εκατομμύριο χρόνια σχεδόν, ανέφεραν επιστήμονες.

Με αυτό το ρυθμό μείωσης, το μαγνητικό πεδίο θα μπορούσε να εξαφανιστεί σε περίπου 1.500 έως 2.000 χρόνια, λέει ο Jeremy Bloxham του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ.

Εκατοντάδες χρόνια θα μπορούσαν να περάσουν προτού αντιστραφεί το πεδίο, που ως γνωστόν αυτό έγινε πριν 780.000 χρόνια. Αλλά επιστήμονες σε μια συνεδρίαση της Αμερικανικής Γεωφυσικής Ένωσης προειδοποίησαν ότι το σενάριο αυτό είναι απίθανο.

"Δεν υπάρχουν μεγάλες πιθανότητες γι' αυτό", ανέφερε ο Bloxham. "Οι αντιστροφές είναι ένα σπάνιο γεγονός."

Αντ' αυτού όμως, η εξασθένιση, που υπολογίστηκε από το 1845, θα μπορούσε να αντιπροσωπεύει κάτι περισσότερο από μια "περιήγηση," ή μια κάμψη, που μπορεί να διαρκέσει για εκατοντάδες χρόνια, εξηγεί ο John Tarduno του Πανεπιστημίου του Rochester.

Μια τέτοια κάμψη ακόμα θα μπορούσε να έχει και σημαντικά αποτελέσματα, ειδικά στις περιοχές όπου η εξασθένιση είναι  εντονότερη.

Πάνω από το Νότιο Ατλαντικό Ωκεανό, μια συνεχής εξασθένιση του μαγνητικού πεδίου έχει ελαττώσει την προστατευτική επίδραση του μαγνητικού πεδίου από τη φυσική ακτινοβολία, που βομβαρδίζει τον πλανήτη μας από το διάστημα, λένε οι επιστήμονες.

Κατά συνέπεια, οι δορυφόροι που περιστρέφονται σε χαμηλή τροχιά γύρω από τη Γη, μένουν τρωτοί σε αυτή την ακτινοβολία καθώς περνούν πάνω από την περιοχή του Ατλαντικού, γνωστή ως Νότια Ατλαντική ανωμαλία.

Μεταξύ των δορυφόρων που έχουν πέσει θύμα στα βλαβερά αποτελέσματα της ακτινοβολίας ήταν ένας δορυφόρος της Δανίας που είχε σκοπό, κατά ειρωνικό τρόπο, να μετρήσει το γήινο μαγνητικό πεδίο, αναφέρει ο Bloxham.

Η αποδυνάμωση - εάν συνδέεται με μια εν συνέχεια μεγάλη εισροή της ακτινοβολίας υπό μορφή πρωτονίων, που ρέουν από τον ήλιο - μπορεί επίσης να έχει επιπτώσεις και στη χημεία της ατμόσφαιρας, λέει ο Charles Jackman του Κέντρου Διαστημικών Πτήσεων Goddard της NASA.

Αυτό το γεγονός μπορεί να οδηγήσει σε σημαντικές αλλά προσωρινές απώλειες ατμοσφαιρικού όζοντος, είπε.