|
Το Big Bang ηχούσε μάλλον σαν ένα
βουητό παρά σαν μια έκρηξη, σύμφωνα με
μια ανάλυση της ακτινοβολίας που
απέμεινε από εκείνο το κατακλυσμιαίο
γεγονός.
Ο φυσικός John Cramer του
πανεπιστημίου της Washington στο Seattle έχει
δημιουργήσει ηχητικές μορφές εκείνου
του γεγονότος που μπορούν να
αναπαραχθούν σ' έναν υπολογιστή. "Ο
ήχος μοιάζει μάλλον με τον θόρυβο που
κάνει ένα αεροπλάνο τζετ που πετάει
μερικές δεκάδες μέτρα πάνω από το σπίτι
σας μέσα στην ησυχία της νύχτας" λέει
ο ίδιος.
Γιγάντια ηχητικά κύματα διαδίδονταν
μέσα στην υπέρθερμη ύλη που γέμιζε το
Σύμπαν αμέσως μετά το Big Bang. Τα ηχητικά
αυτά κύματα συμπίεζαν και επιμήκυναν
την ύλη, θερμαίνοντας τις
συμπιεζόμενες περιοχές και ψύχοντας
τις αραιωμένες.
Έστω και αν το Σύμπαν έκτοτε
διαστέλλεται και ψύχεται συνέχεια, τα
ηχητικά κύματα έχουν αφήσει τα
αποτυπώματά τους ως θερμοκρασιακές
διαφορές στα απομεινάρια της Μεγάλης
Έκρηξης που σήμερα είναι γνωστά ως
Κοσμική ακτινοβολία μικροκυμάτων
υποβάθρου.
Ο Cramer παρακινήθηκε ν' αναπαραγάγει τους
ήχους που ακούστηκαν για τελευταία
φορά πριν από 13,7 δισεκατομμύρια χρόνια,
από ένα 11χρονο αγόρι που ήθελε να μάθει
τι ήχο έκανε το Big Bang, για τις ανάγκες
μιας σχολικής εργασίας.
Για να παράγει τον ήχο αυτό ο Cramer πήρε
δεδομένα από το δορυφόρο της NASA
Ανιχνευτή Ανισοτροπίας Μικροκυμάτων
Wilkinson που τέθηκε σε τροχιά το 2001. Οι
αισθητήρες του δορυφόρου αυτού έχουν
μετρήσει μικροσκοπικές διαφορές της
θερμοκρασίας μεταξύ διαφόρων περιοχών
του ουρανού.
από τις μεταβολές αυτές, ο Cramer μπόρεσε
να υπολογίσει τις συχνότητες των
ηχητικών κυμάτων που διαδίδονταν στο
Σύμπαν κατά τη διάρκεια των πρώτων 760.000
ετών, όταν η διάμετρός του ήταν μόλις 18
εκατομμύρια έτη φωτός. Εκείνη την εποχή
τα ηχητικά κύματα είχαν πολύ χαμηλή
συχνότητα για να είναι ακουστά. Για να
ακούγονται, ο Cramer μεγάλωσε την κλίμακα
των συχνοτήτων κατά 1023 φορές.
Παρόλα αυτά, η ένταση του ήχου και ο
τόνος των ηχητικών κυμάτων αντανακλά
αυτό που συνέβαινε στο πρώιμο Σύμπαν.
Κατά τη διάρκεια 100 δευτερολέπτων
ηχητικής εγγραφής, οι συχνότητες
μειώθηκαν επειδή τα μήκη κύματος
μεγάλωσαν καθώς το Σύμπαν διαστελλόταν
ταχύτατα. "Μοιάζει περισσότερο με
τον ήχου ενός μπάσου μουσικού οργάνου"
λέει ο Cramer.
|
