Το φάσμα των ανακαλύψεων στα τελευταία 50 χρόνια του 20ου αιώνα

Από σελίδα της weburbia

Πρώτο μέρος των ανακαλύψεων του 20ου αιώνα.

  • 1950: Paul Dirac, πρώτη δήλωση για την θεωρία χορδής

  • 1950: Seaborg, Ghiorso, Street, Thompson, στοιχείο 98, californium

  • 1950: Jan Oort, θεωρία της προέλευσης των κομητών

  • 1950: Bjorklund, Crandall, Moyer, York, Ουδέτερο πιόνιο

  • 1950: Albert Einstein, Η αποτυχημένη ενοποιημένη θεωρία του Einstein

  • 1951: Smith and Baade, αναγνώριση ενός ραδιογαλαξία

  • 1951: Petermann, Stueckelberg, επανακανονικοποίηση ομάδας

  • 1952: Courant, Livingston, Snyder, Αρχή έντονης εστίασης για επιταχυντές σωματιδίων

  • 1952: Alvarez, Glaser, Θάλαμος φυσσαλίδων

  • 1952: Seaborg et al, στοιχείο 99, einsteinium - στοιχείο 100 fermium

  • 1952: Walter Baade, Επίλυση σύγχυσης πάνω σε δύο διαφορετικούς τύπους των μεταβλητών Κηφοειδών αστέρων

  • 1952: Edward Teller κ.α., Βόμβα Υδρογόνου

  • 1952: Joseph Weber, περιγραφή της αρχής του maser

  • 1953: Gell-Mann and Nishijima, παραδοξότητα

  • 1953: Gerard de Vaucouleurs, γαλαξιακά υπερσμήνη και μεγάλης κλίμακας ομογενοποιήσεις.

  • 1953: Charles Townes, Μaser

  • 1953: Alpher, Herman, Follin, πρώτη αναγνώριση του κοσμολογικού προβλήματος του ορίζοντος

  • 1954: Yang and Mills, μη-Αβελιανή θεωρία βαθμίδας.

  • 1954: Low and Gell-Mann, η επανακανονικοποίηση ομάδας επανέρχεται.

  • 1955: Ατομικό ρολόι καισίου

  • 1955: Martin Ryle, Ραδιο-τηλεσκόπιο συμβολομετρίας.

  • 1955: John Wheeler, περιγραφή του αφρού του χωρόχρονου στην κλίμακα του Planck.

  • 1955: Ilya Prigogine, Θερμοδυναμική των αμετάκλητων διαδικασιών.

  • 1955: Carl von Weizsacker, πολλαπλασιαστική κβαντοποίηση και προ-θεωρία.

  • 1955: Seaborg et al, στοιχειο 101, mendelevium

  • 1955: Chamberlain, Segre and Wiegand αντι-πρωτόνιο.

  • 1956: Reines and Cowan, ανίχνευση νετρίνο

  • 1956: Cork, Lambertson, Piccioni, Wenzel, απόδειξη για το αντι-νετρόνιο

  • 1956: Block, Lee and Yang, Η ασθενής αλληλεπίδραση μπορεί να παραβιάζει την ομοτιμία

  • 1956: Reines and Cowan, ανίχνευση του αντι-νετρίνο

  • 1956: Erwin Muller, μικροσκόπιο ιόντων πεδίου και πρώτες εικόνες ατόμων

  • 1956: Cook, Lambertson, Piconi, Wentzel, αντι-νετρόνιο

  • 1958: Abdus Salam, 2-συστατικών νετρίνο.

  • 1957: Burbidge, Burbidge, Hoyle, Fowler Σχηματισμός των ελαφρών στοιχείων στα αστέρια

  • 1957: Friedman, Lederman, Telegdi, Wu, Η παραβίαση ομοτιμίας στις ασθενείς αλληλεπιδράσεις

  • 1957: Bardeen, Cooper, Schrieffer, Η θεωρία BCS της υπεραγωγιμότητας

  • 1957: nobelium

  • 1957: Hugh Everett, Ερμηνεία της κβαντικής μηχανικής

  • 1957: Feynman, Gell-Mann, Marshak, Sudarshan, θεωρία των ασθενών αλληλεπιδράσεων

  • 1957: John Wheeler, προγεωμετρία και αφρός χωρόχρονου

  • 1958: Townes and Schawlow,Θεωρία του laser

  • 1958: Martin Ryle, απόδειξη για την εξέλιξη των μακρινών κοσμολογικών ραδιο-πηγών

  • 1958: Seaborg et al, στοιχείο 102, nobelium

  • 1958: Gary Feinberg, πρόβλεψη πως το νετρίνο μιονίου διακρίνεται από το νετρίνο ηλεκτρονίου

  • 1958: David Finkelstein, Επιλύεται η φύση του ορίζοντα γεγονότων της μαύρης τρύπας

  • 1959: MIT, Ηχώ radar από την Αφροδίτη

  • 1959: Ramsey, Kleppner, Goldenberg, Ατομικό ρολόι maser υδρογόνου

  • 1959: Tulio Regge, Θεωρία των πόλων Regge

  • 1960: Theodore Maiman, laser ρουβιδίου

  • 1960: Martin Kruskal, Μελέτη μαύρης τρύπας με ακτίνα Schwarzschild

  • 1960: Eugene Wigner, η αναίτια αποτελεσματικότητα των μαθηματικών στις φυσικές επιστήμες.

  • 1960: Pound and Rebka, Μέτρηση της βαρυτικής μετάθεσης ερυθρού.

  • 1960: Matthews and Sandage, Οπτική αναγνώριση ενός quasar.

  • 1961: Sheldon Glashow, Εισαγωγή ουδέτερου ενδιάμεσου μποζονίου της ηλεκτρασθενούς αλληλεπίδρασης.

  • 1961: Jeoffrey Goldstone, Θεωρία των άμαζων σωματιδίων στο αυθόρμητο σπάσιμο συμμετρίας (Goldstone boson)

  • 1961: Gell-Mann and Ne'eman, Ο οκταπλός τρόπος συμμετρίας, SU(3) συμμετρία των αδρονίων.

  • 1961: Robert Dicke, Ασθενής ανθρωπική αρχή.

  • 1961: Robert Hofstadter, Τα νουκλεόνια έχουν μια εσωτερική δομή.

  • 1961: Ghiorso, Sikkeland, Larsh, Latimer, Στοιχείο 103, lawrencium.

  • 1961: Edward Ohm, πρώτη ανίχνευση της ακτινοβολίας υποβάθρου, CMBR, αλλά καμιά ταυτοποίηση.

  • 1961: Edward Lorenz, Θεωρία του Χάους.

  • 1961: Yuri Gagarin, Ο πρώτος άνθρωπος στο διάστημα.

  • 1961: Tulio Regge, απλοποίηση γενικής σχετικότητας  δικτυοτού πλέγματος.

  • 1962: Gell-Mann and Ne'eman, Πρόβλεψη του σωματιδίου Ω-

  • 1962: Leith and Upatnieks, Πρώτο ολόγραμμα.

  • 1962: Giacconi, Gursky, Paolini, Rossi, ανίχνευση της κοσμικής ακτινοβολίας-X.

  • 1962: Brian Josephson, Θεωρία του φαινόμενου Jesephson.

  • 1962: Lederman, Steinberger, Schwartz, απόδειξη για περισσότερους τύπους από ένα του νετρίνο.

  • 1962: Hogarth, Προτείνει τη σχέση μεταξύ κοσμολογικών και θερμοδυναμικών βελών του χρόνου.

  • 1962: Thomas Gold, χρονο-συμμετρικό Σύμπαν.

  • 1962: Benoit Mandelbrot, Εικόνες fractal

  • 1963: Samios et al, Βρέθηκε το βαρυονικό Ω-

  • 1963: Philip Anderson, Οι Θεωρίες βαθμίδας μπορούν να κρύβουν το θεώρημα Goldstone

  • 1963: Roy Kerr, Λύση για μια περιστρεφόμενη μαύρη τρύπα.

  • 1963: Schmidt, Greensite, Sandage, Τα quasar είναι μακρινά αντικείμενα.

  • 1963: Nicola Cabibbo, γωνία ασθενούς μίξης.

  • 1964: Brout, Englert, Higgs, Ο Μηχανισμός Higgs στο σπάσιμο της συμμετρίας.

  • 1964: Hoyle, Taylor, Zeldovich, Πυρηνοσύνθεση του ηλίου στο big bang.

  • 1964: Steven Weinberg, Πιθανώς ο βαρυονικός αριθμός να μην διατηρείται.

  • 1964: Christenson, Cronin, Fitch, Turlay, CP παραβίαση στις ασθενείς αλληλεπιδράσεις.

  • 1964: Gell-Mann, Zweig, Θεωρία των quark στα αδρόνια.

  • 1964: Murray Gell-Mann, τρέχουσα άλγεβρα.

  • 1964: Bjorken and Glashow, Πρόβλεψη της SU(4) συμμετρίας γεύσης και γοητείας

  • 1964: Roger Penrose, Οι μαύρες τρύπες πρέπει να περιέχουν ανωμαλίες

  • 1964: Ginzburg, Doroshkevich, Novikov, Zel'dovich, μαύρες τρύπες

  • 1964: Salpeter and Zel'dovich, Οι Μαύρες τρύπες ισχυρά quasars και ραδιο-γαλαξίες.

  • 1964: John Bell, μια κβαντική ανισότητα που περιορίζει τις πιθανότητες για τοπικές κρυμμένες μεταβλητές θεωρίες.

  • 1964: John Wheeler, εύρεση της κανονικής σχηματοποίησης για την βαρύτητα.

  • 1964: Σοβιετικοί, το στοιχείο 104, rutherfordium

  • 1964: Salam, Ward, το SU(2)xU(1) μοντέλο της ηλεκτρασθενούς ενοποίησης.

  • 1965: Thomas Kibble, μηχανισμοί Higgs για τη θεωρία Yang-Mills.

  • 1965: Greenberg, Han, Nambu, SU(3) χρωματική συμμετρία προς εξήγηση στατιστικών του μοντέλου quark

  • 1965: Zabusky and Kruskal, Αριθμητικές μελέτες των σολιτονίων

  • 1965: Penzias and Wilson, ανίχνευση της κοσμικής ακτινοβολίας υποβάθρου

  • 1965: Dicke, Peebles, Roll, Wilkinson, επιβεβαίωση της κοσμικής ακτινοβολίας υποβάθρου

  • 1965: Rees and Sciama, Τα quasars ήσαν πολυπληθή στο παρελθόν

  • 1966: ανακάλυψη πηγής ακτίνων X-ray του Cygnus X-1

  • 1967: Steven Weinberg, Ενοποίηση ηλεκτρικής και ασθενούς δύναμης.

  • 1967: Bell and Hewish, Pulsars

  • 1967: Irwin Shapiro, Μέτρηση με radar της σχετικιστικής χρονικής καθυστέρησης του Ερμή

  • 1967: John Wheeler, Εισαγωγή του όρου "μαύρη οπή"

  • 1967: Andrei Sakharov, Τρία κριτήρια για κοσμολογική αφθονία της ύλης πάνω στην αντι-ύλη

  • 1967: Σοβιετικοί, το στοιχείο 105, dubnium

  • 1968: Joseph Weber, Πρώτη προσπάθεια για μια ανίχνευση του βαρυτικού κύματος

  • 1968: Brandon Carter, Ισχυρή ανθρωπική αρχή

  • 1968: Gabriele Veneziano, Διπλό μοντέλο αντήχησης για την ισχυρή αλληλεπίδραση, ξεκίνημα της θεωρίας χορδών

  • 1968: James Bjorken, Θεωρία της συμπεριφοράς βαθμίδας σε βαθιές ανελαστικές διασπορές.

  • 1968: Richard Feynman, scaling and parton πρότυπο των πυρήνων.

  • 1969: Kendall, Friedman, Taylor, Βαθειά ανελαστικά πειράματα σκέδασης βρίσκουν δομή στο εσωτερικό των πρωτονίων.

  • 1969: Ellis, Hawking and Penrose, Θεωρήματα ανωμαλίας για το big bang.

  • 1969: Roger Penrose, Εικασίες πως οι ανωμαλίες είναι κρυμμένες μέσω της κοσμικής λογοκρισίας.

  • 1969: Donald Lynden-Bell, Μαύρη τρύπα στο κέντρο του γαλακτικού κέντρου (πυρήνα).

  • 1969: Raymond Davis, Ανίχνευση ηλιακού νετρίνο.

  • 1969: Charles Misner, Το πρόβλημα του κοσμολογικού ορίζοντα αναθεωρείται.

  • 1969: Robert Dicke, Πρόβλημα κοσμολογικής ομαλότητας.

  • 1969: Neil Armstrong, Ο πρώτος άνθρωπος στο φεγγάρι.

  • 1969: Πρώτες προσπάθειες προς επιβεβαίωση ηλιακής εκτροπής των ραδιο-κυμάτων από τα quasars

  • 1969: David Finkelstein, Κώδικας χωρο-χρονου

  • 1970: Claude Lovelace, Το πλατος Veneziano έχει ειδικές ιδιότητες σε 26 διαστάσεις.

  • 1970: Nambu, Nielsen, Susskind, αντίληψη πως το διπλό πρότυπο αντήχησης είναι θεωρία χορδής.

  • 1970: Goto, Hara, Nambu, δράση για μποζονική χορδή σαν τομέας του παγκόσμιου φύλλου.

  • 1970: Simon Van der Meer, στοχαστική ψύξη για ακτίνες σωματιδίων.

  • 1970: Glashow, Iliopoulos, Maiani, ο μηχανισμός GIM και πρόβλεψη του γοητευτικού quark.

  • 1970: Stephen Hawking, η επιφανειακή περιοχή του πρίζοντα γεγονότος στις μαύρες τρύπες πάντα αυξάνεται.

  • 1971: Kenneth Wilson, επανακανονικοποίηση ομάδας για την ισχυρή δύναμη.

  • 1971: Dimopolous, Fayet, Golfand, Lichtman, υπερσυμμετρία

  • 1971: Ramond, Neveu, Schwarz String θεωρία των μποζονίων και φερμιονίων με κρίσιμη διάσταση 10.

  • 1971: 't Hooft, Veltman, Lee, επανακανονικοποίηση της ηλεκτρασθενούς δύναμης.

  • 1971: Roger Penrose, δίκτυα spin.

  • 1971: Bolton, Murdin, Webster, Ο Cygnus X-1 ταυτοποιείται σαν υποψήφια μαύρη τρύπα.

  • 1972: Jacob Bekenstein, εντροπία μαύρης τρύπας.

  • 1972: Fritsch, Gell-Mann, Bardeen , Κβαντική Χρωμοδυναμική.

  • 1972: Kirzhnits, Linde, Ηλεκτροασθενής μετάβαση φάσεως.

  • 1972: Roger Penrose, Twistors

  • 1972: Salam, Pati, SU(4)xSU(4) ενοποίηση και διάσπαση πρωτονίου.

  • 1972: Tom Bolton ο Cygnus X-1 ταυτοποιείται σαν   μαύρη τρύπα.

  • 1973: Wess and Zumino, υπερσυμμετρία χωρόχρονου.

  • 1973: Ostriker and Peebles, σκοτεινή ύλη στους γαλαξίες.

  • 1973: CERN, Στοιχεία των ασθενών ουδέτερων ρευμάτων.

  • 1973: 't Hooft, Gross, Politzer, Wilczek, Coleman, Θεωρία της ασυμπτωτικής ελευθερίας σε μία μη-αβελιανή θεωρία βαθμίδας.

  • 1973: Klebesadel, Strong, Olson, Οι εκλάμψεις των ακτίνων-γ είναι κοσμικές.

  • 1973: Edward Tyron, το σύμπαν σαν μια κβαντική διακύμανση.

  • 1974: Yoneya, Scherk, Schwarz ερμηνεία της θεωρίας χορδής σαν μια θεωρία της βαρύτητας.

  • 1974: Ting and Richter, βρήκαν το J/psi, γοητευτικό quark

  • 1974: Kenneth Wilson, θεωρία βαθμίδος πλέγματος.

  • 1974: Taylor and Hulse, δυαδικό pulsar και σχετικιστικά αποτελέσματα.

  • 1974: Kobayashi and Maskawa, CKM ανάμιξη πινάκων, η παραβίαση CP στις ασθενείς αλληλεπιδράσεις απαιτεί τρεις γενιές.

  • 1974: Georgi and Glashow, SU(5) σαν Μεγάλη Ενοποιημένη Θεωρία και πρόβλεψη για τον θάνατο του πρωτονίου.

  • 1974: Georgi, Weinberg, Quinn, Σύγκλιση των συζευγμένων σταθερών στην κλίμακα της μεγάλης ενοποιημένης θεωρίας (GUT).

  • 1974: 't Hooft, Okun, Polyakov, βαρέα μαγνητικά μονόπολα υπάρχουν στην GUT ( μεγάλη ενοποιημένη θεωρία).

    • Stephen Hawking

  • 1974: Stephen Hawking, ακτινοβολία μαύρης τρύπας και θερμοδυναμική.

  • 1974: Σοβιετικοί και Αμερικανοί, στοιχείο 106, seaborgium

  • 1975: Martin Perl Λεπτόνιο Tau.

  • 1975:Gail Hanson quark jets

  • 1975:Chincarini and Rood κατανομές γαλαξιών.

  • 1975:Unruh and Davies φαινόμενο επιταχυνόμενης ακτινοβολίας.

  • 1975: Mitchell Feigenbaum, καθολικότητα στα χαοτικά μη-γραμμικά συστήματα.

  • 1976: Scherk, Gliozzi, Olive Υπερσυμμετρική θεωρία βαθμίδας.

  • 1976: Deser, Freedman, Van Nieuwenhuizen, Ferrara, Zumino Υπερβαρύτητα.

  • 1976: Levine και Vessot δοκιμή ακριβείας της βαρυτικής χρονικής διαστολής σε πύραυλο.

  • 1976: Gerard 't Hooft η λύση της U(1) ανωμαλίας.

  • 1976: Σοβιετικοί στοιχείο 107, bohrium

  • 1977: James Elliot, δακτύλιοι του Ουρανού

  • 1977: Olive and Montenen, υπόθεση της ηλεκτρο-μαγνητικής δυαδικότητας.

  • 1977: Fermilab, bottom quark

  • 1977: Klaus von Klitzing, κβαντικό φαινόμενο Hall.

  • 1977: Tifft, Gregory, Joeveer, Einasto, Thompson, αλυσίδες συστάδων και κενά στις κατανομές γαλαξιών.

  • 1977: Berkley, διπολική ανισοστροπία στην κοσμική ακτινοβολία υποβάθρου.

  • 1977: Leon Lederman, upsilon, bottom quark

  • 1977: Gunn, Schramm, Steigman, κοσμολογικοί περιορισμοί υπονοούν πως υπάρχουν μόνο τρία ελαφρά νετρίνα.

  • 1978: Charon, φεγγάρι του Pluto

  • 1978: Taylor and Hulse, στοιχεία για βαρυτική ακτινοβολία του δυαδικού pulsar.

  • 1978: Cremmer, Julia, Nahm, Scherk, 11-διαστάσεων υπερβαρύτητα.

  • 1978: Prescott, Taylor, ηλεκτρο-ασθενής επίδραση στην πόλωση ηλεκτρονίου.

  • 1979: Voyager, δακτύλιοι του Δία.

  • 1979: John Preskill, κοσμολογικό πρόβλημα μονόπολων.

  • 1979: Walsh, Carswell, Weymann διπλός quasar μέσω του βαρυτικού φακού.

  • 1979: DESY, στοιχεία για γκλουόνια σε αδρονικά Jets

  • 1979: Alexei Starobinsky Πληθωριστικό Σύμπαν.

  • 1980: Frederick Reines, Στοιχεία της ταλάντωσης του νετρίνο.

  • 1980: DESY, μέτρηση του spin του γκλουονίου.

  • 1980: Alan Guth Πληθωριστικό πρώιμο Σύμπαν.

  • 1981: Witten, Schoen, Yau θεώρημα θετικής ενέργειας στην γενική σχετικότητα.

  • 1981: Green and Schwarz,Θεωρία υπερχορδής Type I.

  • 1981: Binnig, Rohrer Ηλεκτρονικό μικροσκόπιο σήραγγας.

  • 1981: Witten and Alvarez-Gaume Δυσκολία για ένα καθιερωμένο μοντέλο από 11-D υπερβαρύτητα.

  • 1981: Alexander Polyakov Path integral quantisation of strings, conformal symmetry and critical dimension

  • 1981: Linde, Albrecht, Steinhardt νέο πληθωριστικό σύμπαν.

  • 1982: Green and Schwarz, Θεωρία Type II υπερχορδής.

  • 1982: Alain Aspect Ενα πείραμα για επιβεβαίωση τις μη-τοπικές όψεις της κβαντικής θεωρίας.

  • 1982: Darnstadt στοιχείο 109, meitnerium

  • 1982: Οι περιορισμοί στην διάρκεια ζωής του πρωτονίου αποκλείουν πολλές Μεγάλες Ενοπιημένες Θεωρίες.

  • 1983:Carlo Rubbia et al,W και Z μποζόνια στο CERN

  • 1983: Andrei Linde χαοτικό πληθωριστικό Σύμπαν.

  • 1984: Green and Schwarz, ακυρώσεις ανωμαλίας στην θεωρία υπερχορδής.

  • 1984: Darnstadt στοιχείο 108, hassium

  • 1985: Gross, Harvey, Martinec, Rohm,ετερωτική θεωρία χορδής.

  • 1985: David Deutsch,θεωρία του κβαντικού computing.

  • 1986: Bednorz and Mueller,υψηλής θερμοκρασίας υπεραγωγιμότητα.

  • 1986: Abhay Ashtekar,νέες μεταβλητές για την κβαντική βαρύτητα.

  • 1986: Geller, Huchra, Lapparent, δομή φυσαλίδος ττων κατανομών των γαλαξιών.

  • 1987: έκρηξη ενός supernova

  • 1987: Masatoshi Koshibas, ανίχνευση των νετρίνων από ένα supernova.

  • 1988: Atiyah, Witten,τοπολογικές κβαντικές θεωρίες πεδίου.

  • 1988: Smolin and Rovelli, αναπαράσταση της κβαντικής βαρύτητας.

  • 1989: SLAC, Απόδειξη πως ο αριθμός των νετρίνων είναι 3 από το πλάτος Z

  • 1989: Tim Berners-Lee, ο παγκόσμιος ιστός. (WWW)

  • 1989: Bennett and Brassard, Πρώτος κβαντικός computer

  • 1990: John Mather, Φάσμα μαύρου σώματος της κοσμικής ακτινοβολίας υποβάθρου από το COBE

  • 1991: CERN, Επιβεβαίωση πως ο αριθμός των νετρίνων είναι τρία

  • 1991: Connes, Lott, Σωματιδιακά μοντέλα για μη-μεταστροφική γεωμετρία.

  • 1991: BATSE, Η κατανομή ακτίνων γάμμα είναι ισοτροπική

  • 1992: Mather and Smoot, Γωνιακές διακυμάνσεις στην κοσμική ακτινοβολία υποβάθρου από το παρατηρητήριο COBE

  • 1993: Aspinwall, Morrison, Greene, Τοπολογική αλλαγή στην θεωρία χορδών

  • 1994: Fermilab, Ανακαλύφθηκε το Top Quark

  • 1994: 't Hooft, Susskind, Ολογραφικό αξίωμα

  • 1994: Seiberg and Witten, Δυαδισμός Ηλεκτρο-μαγνητικός στην υπερ-συμμετρική θεωρία βαθμίδας

  • 1994: Hubble Space Telescope, Ανακάλυψη μαύρης οπής στο κέντρο του γαλαξία M87

  • 1994: Peter Shor, Αναλυτικός αλγόριθμος για ένα κβαντικό computer

  • 1994: Hull, Townsend, Μονάδα της δυαδικότητας χορδής

  • 1994: Darnstadt Το στοιχείο 110

    Edward Witten

  • 1995: Witten and Townsend, Θεωρία-M χορδών

  • 1995: Joseph Polchinski, D-Branes

  • 1995: Cornell, Wieman, Anderson Συμπύκνωση Bose-Einstein του ατομικού αερίου

  • 1995: CERN, Δημιουργία των ατόμων αντι-υδρογόνων

  • 1995: Mayor and Queloz, Πρώτος πλανήτης εκτός του ηλιακού συστήματος περιφέρεται σε ένα άστρο.

  • 1995: Darnstadt Το στοιχείο 111

  • 1996: Strominger, Vafa, D-branes και μαύρες τρύπες

  • 1996: Cumrun Vafa, Θεωρία-F

  • 1996: Steven Lamoreaux, Μέτρηση της δύναμης Casimir

  • 1996: Darnstadt Το στοιχείο 112

  • 1996: Banks, Fischler, Shenker, Susskind, Η θεωρία-M σαν ένα μοντέλο πίνακα.

  • 1997: BepoSAX, Αποδεικνύεται πως οι πηγές ακτίνων-γάμμα είναι εξωγαλαξιακές

  • 1997: Juan Maldacena, AdS/CFT δυαδισμός

  • 1997: SLAC, Σκέδαση φωτονίου-φωτονίου παράγει ζεύγη ηλεκτρονίου-ποζιτρονίου

  • 1998: Perlmutter, Garnavich et al, Παρατηρήσεις Supernova δείχνουν πως η διαστολή του Σύμπαντος είναι επιταχυνόμενη

  • 1998: Super-Kamiokande, Δημοσιεύθηκε η ταλάντωση του νετρίνου

  • 1998: CERN, Fermilab, Παρατηρήθηκε χρονικά αντίστροφη ασυμμετρία για τις διασπάσεις του Κ-μεσονίου

  • 1998: Hubble Μετρήθηκε με ακρίβεια η σταθερά Hubble, που δίνει ηλικία του Σύμπαντος από 12 έως 15 δισ. έτη.

  • 2000: Fermilab, Παρατήρηση του τ-νετρίνο
Home